«Αμέσως μετά την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, με επιστολή που παρέδωσα στον Πρωθυπουργό, κ. Αντώνη Σαμαρά, υπέβαλλα την παραίτησή μου από την θέση του Υφυπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας.
Ξεκαθαρίζω, ότι μόνη αιτία της παραιτήσεώς μου είναι η προσωπική μου πεποίθηση πως το ζήτημα της επαναδιαπραγμάτευσης με την Τρόικα και η διόρθωση των σημαντικών στρεβλώσεων στα εργασιακά, συνταξιοδοτικά, ασφαλιστικά και προνοιακά ζητήματα, θα έπρεπε να έχουν τεθεί εμφατικά στο τραπέζι των συζητήσεων από την αρχή.
Εύχομαι να κάνω λάθος.
Ωστόσο, επειδή προσωπικά μου είναι αδύνατο, να αισθάνομαι ανακόλουθος με τα πιστεύω μου και σε όσα διεκήρυττα ως Τομεάρχης Εργασίας της Ν.Δ., προτίμησα να αποχωρήσω από την κυβέρνηση, μη θέλοντας να της δημιουργώ εγγενή προβλήματα από την αρχή κιόλας του βίου της.
Άπαντες γνωρίζουν πως ουδέποτε αρνήθηκα τις δύσκολες μάχες, αλλά και ουδέποτε έβαλα οποιαδήποτε «καρέκλα» πάνω από την απαράβατη αρχή μου ότι ο πολιτικός οφείλει να υπηρετεί το εθνικό συμφέρον με οποιοδήποτε προσωπικό ή άλλο κόστος, τολμώντας πάντοτε να έχει το θάρρος της γνώμης του. Αυτό άλλωστε προσπαθώ να κάνω σε όλη ,την άνω των 20 ετών, κοινοβουλευτική μου διαδρομή.
