Άρθρο του Γρηγόρη Ζαρωτιάδη, Κοσμήτορας Σχολής Κοινωνικών και Οικονομικών Επιστημών, Μέλος Συμβουλίου Διοίκησης ΑΠΘ ενόψει της Εκλογής Πρύτανη στο ΑΠΘ
Σήμερα συμπίπτουν δύο σημαντικές διεργασίες: αφενός είναι η καταληκτική ημερομηνία για τις υποψηφιότητες Πρύτανη στο 11μελές Συμβούλιο Διοίκησης του ΑΠΘ, αφετέρου αναμένεται η εισήγηση στο Υπουργικό Συμβούλιο του Νομοσχεδίου για το «Ελεύθερο Πανεπιστήμιο» (sic…) από τον Υπουργό Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού.
Ο συμβολισμός της συσχέτισης των δύο καθίσταται ευδιάκριτος: τη στιγμή που ολοκληρώνεται μια σημαντική φάση για την εκλογή Πρύτανη στο ΑΠΘ, όπου το προηγούμενο διάστημα και μέχρι σήμερα ξεδιπλώνεται συνεχώς το νομοτεχνικά και πολιτικά απαράδεκτο του νέου Νόμου Πλαισίου, το Υπουργείο που με τις προηγούμενες νομοθετικές πρωτοβουλίες του ακύρωσε τη δημοκρατική λειτουργία και το αυτοδιοίκητο των ελληνικών, δημόσιων (και όχι «κρατικών»…) πανεπιστημίων προκαλώντας περαιτέρω προβλήματα στη λειτουργία τους, το Υπουργείο που αρνείται να ανταπεξέλθει στις ελάχιστες υποχρεώσεις του – προκήρυξη τουλάχιστον των θέσεων ΔΕΠ που προκύπτουν από τις συνταξιοδοτήσεις και κάλυψη τουλάχιστον των άκρως απαιτούμενων δαπανών συντήρησης των κτιριακών εγκαταστάσεων – επικαλείται την «απελευθέρωση» της ελληνικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Στην πραγματικότητα προβαίνει σε ένα ακόμη βήμα προς την ολοκλήρωση της αντιεπιστημονικής εμπορευματοποίησής της και την υποδούλωσή της στα ιδιοτελή συμφέροντα αντιαναπτυξιακών και αντικοινωνικών ολιγοπωλιακών συμφερόντων.
Από την προηγούμενη Άνοιξη συμμετείχα και είχα την τιμή να εκφράσω έναν συλλογικό αγώνα για ένα Δημόσιο, Δημοκρατικό, Σύγχρονο, Διαλλακτικό Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Σεβόμενος την επιλογή των πέντε εξωτερικών μελών του Συμβουλίου Διοίκησης από τη Σύγκλητο αναγνωρίζω ότι αυτή δεν μου αφήνει περιθώρια να συνεχίσω τη διεκδίκηση της ευθύνης του Πρύτανη του Ιδρύματος στην παρούσα συγκυρία.
Με επιφορτίζει όμως με έναν ιδιαίτερης βαρύτητας ρόλο: τιμώντας την ανιδιοτελή συμβολή πολλών και τη στήριξη που μου επιφύλαξαν, οφείλω να εκφράσω την ανεξάρτητη, προοδευτική, δημοκρατική φωνή και να υπερασπιστώ το παρόν και το κύρος του ΑΠΘ, έως ότου καταλήξει νικηφόρος ο αγώνας για την αλλαγή του αντιδημοκρατικού και αντιαποτελεσματικού πλαισίου που διέπει τα ιδρυμάτων.
Στην κατεύθυνση αυτή, καταθέτω για μια ακόμη φορά δημοσίως τις θέσεις και τις αρχές που πρότεινα εξ αρχής (επισυναπτόμενο αρχείο pdf) και επαναφέρω τις ακόλουθες βασικές, άμεσες προτεραιότητες για το μεγαλύτερο Ίδρυμα της χώρας:
- Άμεση κάλυψη των άκρως επειγουσών παρεμβάσεων συντήρησης των υποδομών του Ιδρύματος αξιοποιώντας το αποθεματικό του ΕΛΚΕ και σθεναρή διεκδίκηση της απαρέγκλιτης υποχρέωσης της πολιτείας να χρηματοδοτήσει τη συνεχή διασφάλιση των ελαχίστων συνθηκών υγείας και ασφάλειας σε αυτές.
- Σχεδιασμός και εφαρμογή σε ένα χρόνο ενός συστήματος διοίκησης ολικής ποιότητας σε όλο το διοικητικό πλαίσιο, αξιοποιώντας τα σχετικά διεθνή πρότυπα αποτελεσματικότητας, στοχοθεσίας και λογοδοσίας.
- Στρατηγικός σχεδιασμός για την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας που τελεί, άμεσα ή έμμεσα, υπό την ευθύνη του ΑΠΘ, προς εξυπηρέτηση των εκπαιδευτικών και ερευνητικών αναγκών Τμημάτων και Σχολών.
- Άμεση προώθηση ενεργειών προς βελτίωση της αποτελεσματικότητας στην παροχή εκπαιδευτικών υπηρεσιών – π.χ. ολοκλήρωση της ενοποίησης βιβλιοθηκών, εγκατάσταση διαδραστικών πινάκων, προώθηση της διατμηματικής συνέργειας κλπ.
- Ολοκλήρωση των εκκρεμοτήτων στα θέματα ισότητας, ανεκτικότητας και προστασίας του / της κάθε ενός / μίας από κάθε είδους προσβολή και κακοποίηση – από τη Μονάδα και το Σχέδιο Δράσης για την ισότητα των φύλων έως τον θεσμό του «συνηγόρου εργαζομένης -ου, φοιτήτριας -ή, ερευνήτριας -ή».
- Ανοικτό, ανεκτικό, ασφαλές ΑΠΘ: η πανεπιστημιούπολη ένας πλήρως προσβάσιμος για όλους τους πολίτες χώρος δημιουργικότητας και ελεύθερης σκέψης, απρόσκοπτης κίνησης ανθρώπων και διακίνησης ιδεών, ένας χώρος από όπου η δράση μας θα εξοβελίσει μισαλλόδοξες, αντικοινωνικές και αντιδημοκρατικές πρακτικές.
- Ανάπτυξη και άμεση εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου και ολιστικού σχεδίου εξωστρέφειας και διεθνοποίησης. Το ΑΠΘ μπορεί και πρέπει να ανταποκριθεί στη δυναμική που του επιφυλάσσει η ιστορία του, το μέγεθος και η γεωγραφική θέση του, προάγοντας την κοινωνικά και περιβαλλοντικά ευαίσθητη επιστημονική έρευνα και τεχνολογική ανάπτυξη, αξιοποιώντας συνδυαστικά κι επεκτείνοντας υφιστάμενες διμερείς συνεργασίες και διεθνείς δικτυώσεις, σε ώσμωση με φορείς, συλλογικότητες και εμπλοκή σε κινήματα, τοπικά και παγκόσμια.
- Ανάδειξη του ΑΠΘ σε ένα ίδρυμα που προωθεί τη βιώσιμη ανάπτυξη (α) ως προς το δικό του κοινωνικοοικονομικό και περιβαλλοντικό αποτύπωμα, (β) ως προς την εκπαίδευση που παρέχει και τις αρχές που μεταδίδει στις αυριανές και τους αυριανούς επιστήμονες, (γ) καθώς και μέσω των αντίστοιχων δράσεων τοπικής και διεθνούς εμβέλειας.
Την ίδια στιγμή θα υπερασπιστώ τον δημόσιο και δημοκρατικό χαρακτήρα της ελληνικής τριτοβάθμιας έρευνας και εκπαίδευσης και θα αντιπαλέψω την απαξίωση και την εμπορευματοποίησή της, τόσο ως μέλος του Συμβουλίου Διοίκησης, όσο και μέσα από όλες τις συλλογικές και κινηματικές διεργασίες που θα ακολουθήσουν – στη Συνέλευση του Τμήματός μου και της Σχολής μου, στις πρωτοβουλίες και δράσεις του ΕΣΔΕΠ και της πανεπιστημιακής κοινότητας, στον δημόσιο διάλογο.
Δηλώνω συστρατευόμενος και αισιόδοξος για την τελική έκβαση ενός δίκαιου και ορθού αγώνα της συνεχούς υπεράσπισης του δημόσιου, δημοκρατικού, διαλλακτικού, διεθνοποιημένου, βιώσιμου Πανεπιστημίου.
Του Ελληνικού Πανεπιστημίου που αντέχει τη συνεχιζόμενη προκλητική υποστελέχωση και την απαράδεκτη υποχρηματοδότηση, την εργαλειοποίησή του προς εξυπηρέτηση αλλότριων προσωπικών και πολιτικών επιδιώξεων.
Του Ελληνικού Πανεπιστημίου που αντιστέκεται στην προσπάθεια πολιτικού ελέγχου άνωθεν και αντιπαλεύει την ακύρωση της δημοκρατικής του λειτουργίας και του αυτοδιοίκητου, την εκχυδαϊσμένη εμπορευματοποίησή του.
Του Ελληνικού Πανεπιστημίου που αναλογίζεται κι αντιλαμβάνεται τον ρόλο του για την κοινωνική δικαιοσύνη και τη βιώσιμη ανάπτυξη της Ελλάδας.
Συνεχίζουμε κι από το ΑΠΘ!
