Ο κ. Σπιριδόνωφ, που κατάγεται από τη Ρωσία, πάσχει από τη νόσο Werding Hoffman ή σπονδυλική μυϊκή ατροφία, η οποία ελαττώνει δραματικά τις σωματικές ικανότητες και αφήνει τους πάσχοντες καθηλωμένους σε αναπηρικό αμαξίδιο.
Η νόσος αποβαίνει τελικά μοιραία και ο κ. Σπιριδόνωφ έχει ήδη εμφανείς συνέπειες εξαιτίας της.
οι γιατροί εξέφρασαν σοβαρές επιφυλάξεις, ιδίως όσον αφορά το κατά πόσον μπορεί να είναι ο εγκέφαλος ενός ανθρώπου ακόμα λειτουργικός έπειτα από μία τέτοιου είδους μεταμόσχευση.
Όπως εξήγησε ο δρ Καναβέρο, χωρίς να υπεισέλθει σε λεπτομέρειες, η εγχείρηση θα γίνει σε στάδια. Στην αρχή, το σώμα του δότη του σώματος και του δέκτη θα ψυχθεί σημαντικά για να εμποδιστούν τα εγκεφαλικά κύτταρα να πεθάνουν στη διάρκεια της επέμβασης.
Στη συνέχεια, οι ιστοί στους αυχένες θα αποκόπτονται σιγά-σιγά, με τα αιμοφόρα αγγεία του ενός να ενώνονται με τα αγγεία του άλλου μέσω καθετήρων.
Όταν ολοκληρωθεί αυτή η φάση, θα πρέπει να κοπούν οι δύο νωτιαίοι μυελοί με ένα εξαιρετικά λεπτό νυστέρι, ώστε να περιορισθούν στο ελάχιστο οι βλάβες.
Ύστερα, θα πρέπει να ενωθεί ο νωτιαίος μυελός του υγιούς σώματος με εκείνον του κεφαλιού του κ. Σπιριδόνωφ, με τη βοήθεια μίας ουσίας που λέγεται πολυαιθυλενική γλυκόλη και ήδη χρησιμοποιείται στην ιατρική (αλλά και στην βιομηχανία).
Επόμενο βήμα θα είναι να ενωθούν όλοι οι ιστοί που έχουν διαχωριστεί και ο ασθενής να διατηρηθεί επί εβδομάδες σε κώμα, έως ότου ενωθεί ο νωτιαίος μυελός.
Απ’ όλες αυτές τις διαδικασίες ο δρ Καναβέρο δήλωσε ότι θα εκτελέσει ο ίδιος την αποκοπή και επανένωση του νωτιαίου μυελού. Για όλα τα άλλα, θα χρειαστεί ομάδα χειρουργών, την οποία προσπαθεί να συγκεντρώσει.
Θεωρητικώς όλ’ αυτά είναι εφικτά, αλλά στην πράξη είναι πολύ αμφίβολα, κατά τον δρα Μάθιου Κρόκερ, νευροχειρουργό στο Νοσοκομείο StGeorge’s του Λονδίνου, ο οποίος πρόσθεσε πως υπάρχει ο μεγάλος και απολύτως υπαρκτός κίνδυνος ο κ. Σπιριδόνωφ να χάσει ακαριαία τη ζωή του.
