Ποια είναι τα «κέρδη» της ελληνικής πλευράς
Η δόση ύψους 15 δισ. ευρώ θα δημιουργήσει ένα “μαξιλάρι” ρευστότητας 24,1 δισ. ευρώ και έτσι η Ελλάδα θα ολοκληρώσει το τρίτο και τελευταίο πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής, όπως εξήγησε ο επικεφαλής του Eurogroup Μάριο Σεντένο.
Η αποπληρωμή θα γίνει σε ένα διάστημα 15ετίας και η χώρα φαίνεται ότι θα μπορεί να δανειστεί με επιτόκια που δεν θα είναι πολύ υψηλά.
Τυπικά, η χώρα βγαίνει τελικά τον Αύγουστο του 2018 από το Μνημόνιο.
Η Ελλάδα έχει επίσης ένα σημαντικό κεφάλαιο στη διάθεσή της για να εξυπηρετεί τις υποχρεώσεις της , αποδεικνύοντας πως παρόλα αυτά υπάρχει ένα (σχεδόν) success story και ένα βιώσιμο χρέος.
Τα προβλήματα
Το επόμενο διάστημα θα αποδειχθεί κατά πόσο το ποσό των 15δις ευρώ αποτελεί ένα μαξιλάρι ή καλύτερα ένα σωσίβιο για τη χώρα.
Τα χρήματα αυτά προέρχονται από το ποσό που παρέμενε αδιάθετο από το δάνειο των 86 δις ευρώ. Συνολικά η Ελλάδα λοιπόν θα λάβει 61,9 δις ευρώ, δηλαδή μένουν αδιάθετα 25 δις ευρώ με ιδιαίτερα χαμηλό επιτόκιο, κάτω από 1%.
Μπορεί το μνημόνιο να μη συνεχίζεται, όμως υπάρχει σκληρή μεταμνημονιακή εποπτεία με τριμηνιαίους ελέγχους από τους δανειστές, με εκθέσεις που θα αναφέρουν την πρόοδο της οικονομίας και που θα απευθύνουν συστάσεις στην εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση. Δεν υπάρχει επί της ουσίας καμιά δημοσιονομική ελευθερία για τα επόμενα, πολλά χρόνια.
Προβλέπεται η διατήρηση πρωτογενούς πλεονάσματος 2,2% του ΑΕΠ για πάρα πολλά χρόνια, από το 2023 ως το 2060 αλλά και 3,5% μέχρι το 2022. Αυτό ισοδυναμεί με ένα πλαίσιο λιτότητας για δεκαετίες χωρίς να μπορεί να προβλέψει κανείς ποια θα είναι η κατάσταση στη χώρα σε περίπτωση που επιστρέψει σε ύφεση και δεν μπορεί να βγάζει υψηλά πλεονάσματα μέσα σε καθεστώς αρνητικών ρυθμών ανάπτυξης.
Το δισέλιδο παράρτημα επιβεβαιώνει τη μείωση των συντάξεων από τον Ιανουάριο και του αφορολόγητου από το 2020, βάζοντας ταφόπλακα στις δηλώσεις περί αντιστροφής των αρνητικών μέτρων.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε τις δεσμεύσεις για αύξηση των αντικειμενικών αξιών, επομένως και του ΕΝΦΙΑ το 2019 και το 2020 όπως επίσης και την υποχρέωσης για μεταρρυθμίσεις στη χρηματοοικονομική διοίκηση, την αποφυγή νέας γενιάς ληξιπρόθεσμων, την εκπαίδευση δικαστών σε υποθέσεις δημοσιονομικού χαρακτήρα.
Στην αγορά εργασίας η Ελλάδα δεσμεύεται ότι θα περιφρουρησει την ανταγωνιστικότητα μέσω μιας διαδικασίας επικαιροποίησης του κατώτατου μισθού, που θα είναι ευθυγραμμισμένη με τις προβλέψεις 4172/2012. Δηλαδή επί της ουσίας κλείνουν τα παράθυρα για αύξηση του κατώτατου μισθού.
