Σύμφωνα με τη Διεθνή Διαφάνεια, οι 20 πιο ευάλωτες χώρες στην κλιματική αλλαγή – μεταξύ αυτών η Αίγυπτος, το Βιετνάμ, το Μπαγκλαντές και η Ζιμπάμπουε- συγκαταλέγονται και στις πλέον διεφθαρμένες. Καμία από αυτές δεν βαθμολογείται με πάνω από 3,6 στο γνωστό Δείκτη Αντίληψης για τη Διαφθορά, στον οποίο το 0 σημαίνει την απόλυτη διαφθορά και το 10 την πλήρη διαφάνεια.
«Για τη διαφθορά δεν υπάρχει τίποτε ιερό, ούτε καν το μέλλον του πλανήτη μας», λέει η επικεφαλής της Διεθνούς Διαφάνειας, Υγκέτ Λαμπέλ. «Μια αποτυχία στη σωστή διαχείριση των μέτρων ενάντια στην κλιματική αλλαγή, θα έχει ως αποτέλεσμα να διοχετευτούν πόροι σε προγράμματα που δημιουργήθηκαν με δόλιους σκοπούς, ενώ θα πληγούν και οι επόμενες γενιές.»
Οι συντάκτες της έκθεσης εκτίμησαν ότι έως το 2020, στη μάχη ενάντια στην κλιματική αλλαγή θα έχουν επενδυθεί σχεδόν 700 δισεκατομμύρια δολάρια. Το πρόβλημα, κατά την έκθεση, είναι ότι «όταν τεράστια ποσά περνούν από νέες και μη δοκιμασμένες αγορές και μηχανισμούς, πάντοτε υπάρχει ο κίνδυνος διαφθοράς».
Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι και οι αγορές άνθρακα -το κύριο χρηματοπιστωτικό όργανο αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής- που έχουν ήδη πληγεί. Πριν από μόλις τρεις μήνες, χάκερ ανάγκασαν τις Βρυξέλλες να κλείσουν την ευρωπαϊκή αγορά άνθρακα, αφού έκλεψαν εκατομμύρια ευρώ σε πιστώσεις άνθρακα. Ένα άλλο παράδειγμα αφορά την παράνομη υλοτομία, μια βιομηχανία με εκτιμώμενο τζίρο πάνω από 10 δισ. δολάρια το χρόνο: κάποιες χώρες έχουν ήδη εξασφαλίσει πιστώσεις άνθρακα για ανύπαρκτα προγράμματα προστασίας των δασών, όταν στην πραγματικότητα οι δασικές εκτάσεις τους συρρικνώνονται με επικίνδυνους ρυθμούς.
Η Διεθνής Διαφάνεια εκφράζει επίσης την έντονη ανησυχία τους για τον κατασκευαστικό κλάδο, «που εδώ και καιρό θεωρείται από τους πλέον διεφθαρμένους, ενώ παράλληλα του έχει ανατεθεί να καταστήσει την ανθρωπότητα λιγότερο ευάλωτη» στην κλιματική αλλαγή. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα το 5-20% των ποσών που διοχετεύονται στον κατασκευαστικό κλάδο χάνεται εξαιτίας της διαφθοράς, στερώντας από τις αναπτυσσόμενες χώρες περίπου 18 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο.
Όπως λέει ο Τζέιμς Λούις, αρχιτέκτονας που ειδικεύεται σε θέματα περιβάλλοντος, οι χαλαροί κανονισμοί έχουν ως αποτέλεσμα την κατασκευή κτηρίων και υποδομών που δεν πληρούν τις προδιαγραφές ασφαλείας. Το κόστος τέτοιων πρακτικών, προειδοποιεί, «είναι πιθανό να πρέπει να υπολογιστεί σε ανθρώπινες ζωές».
Tvxs.gr
