Αυτές είναι:
- Το ποσοστό αύξησης του κατώτατου μισθού θα πρέπει να καθορισθεί και να είναι σύμφωνο με τις πραγματικές δυνατότητες ανάληψης του σχετικού κόστους από τις υφιστάμενες επιχειρήσεις.
- Αύξηση του κατώτατου μισθού δεν μπορεί να συμβεί, αν δεν υπάρξει ταυτόχρονη μείωση των εργοδοτικών εισφορών και για τους εργαζόμενους και για τις επιχειρήσεις
- Η αύξηση θα πρέπει απαραίτητα να μη συμβεί «ακαριαία», αλλά να συμβεί σταδιακά. Ο ΣΒΒΕ προτείνει η αύξηση να δοθεί τμηματικά σε βάθος τριετίας.
O ΣΒΒΕ υποστηρίζει ότι το γενικότερο οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον, μετά την έξοδο της χώρας μας από τα μνημόνια, ουσιαστικά επιτάσσει την αύξηση του κατώτατου μισθού για λόγους καθαρά κοινωνικούς. Σε κάθε περίπτωση, θεωρούμε ότι μία λελογισμένη αύξηση του κατώτατου μισθού δεν θα επηρεάσει αρνητικά την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, αντίθετα μπορεί, υπό προϋποθέσεις, να εισφέρει θετικά στην αλλαγή του κοινωνικού κλίματος και στην αύξηση της παραγωγικότητας των εργαζομένων.
Επιπλέον, δεν θα πρέπει να παραγνωρίζεται το γεγονός ότι κατά την τρέχουσα περίοδο, βασικά ζητούμενα είναι η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, μέσω της αύξησης της παραγωγικότητας της εργασίας και συνεπακόλουθα η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας συνολικά της οικονομίας της χώρας.
Στο πλαίσιο αυτό, το ύψος της αύξησης του κατώτατου μισθού και η διαδικασία απόδοσής του, θα πρέπει να ειδωθούν υπό το πρίσμα της θετικής τους συμβολής στην οικοδόμηση του νέου «παραγωγικού μοντέλου» της οικονομίας μας, το οποίο εν τέλει θα ενισχύσει τη διεθνή ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας, με την παραγωγή «διεθνώς εμπορεύσιμων προϊόντων». Μη λελογισμένη αύξηση και μη ρεαλιστική χρονικά απόδοση της αύξησης, μπορεί να οδηγήσει στην υπονόμευση της προσπάθειας για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, αλλά, με βεβαιότητα, θα πλήξει δυναμικούς και εξωστρεφείς κλάδους που παράγουν και διακινούν «διεθνώς εμπορεύσιμα προϊόντα».
