Η αλματώδης πρόοδος των βιολογικών επιστημών, που σήμερα επιδεικνύει επιτεύγματα όπως η θεραπευτική κλωνοποίηση και η χρήση γονιμοποιημένων ωαρίων για την έρευνα και τη βελτίωση του ανθρώπινου οργανισμού, έχει, αναπόφευκτα, δημιουργήσει πολύπλοκα ερωτήματα και πολλαπλά διλήμματα, τόσο στη θεραπευτική προσέγγιση διαφόρων σοβαρών παθήσεων, όσο και στο πεδίο της αναγεννητικής ιατρικής. Τα ιατρο-νομικά αυτά θέματα καλούνται να ρυθμίσουν οι κανόνες ενός νέου δικαίου, του βιοδικαίου, το οποίο πρέπει να αναπτυχθεί ανάλογα με την εξέλιξη των καινούριων επιστημών, αλλά και με βάση τον πλήρη σεβασμό στην ανθρώπινη υπόσταση.
Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στην ανθρώπινη αναπαραγωγή, είναι γεγονός ότι η υπογονιμότητα εξακολουθεί να παραμένει σημαντικό πρόβλημα των σύγχρονων κοινωνιών, καθώς, όπως προκύπτει από τον σχετικό Παγκόσμιο Χάρτη, πάνω από 80 εκατομμύρια ζευγαριών σε διεθνές επίπεδο αντιμετωπίζουν πρόβλημα σύλληψης ή δεν έχουν αποκτήσει ακόμα τουλάχιστον ένα παιδί.
Στον ευρύτερο δυτικό κόσμο, ποσοστό 15% των υπογόνιμων ζευγαριών δεν έχουν καμία παθολογία του γεννητικού συστήματος, στο 85% δεν εμφανίζεται αποδεδειγμένη αιτία υπογονιμότητας (39%). Ωστόσο, μεταξύ τους παρατηρούνται διαταραχές του ενδοκρινικού συστήματος (35%), επίκτητοι σαλπιγγικοί (27%) και μη-σαλπιγγικοί παράγοντες (10%), σεξουαλική δυσλειτουργία (1%) και συγγενείς ανωμαλίες (1%). Η υπογονιμότητα του ζεύγους οφείλεται στον άνδρα σε ποσοστό 20%, στο 40% έως 50% οφείλεται στη γυναίκα, ενώ στο 30% έως 40% συνυπάρχει και στους δύο.
Στη χώρα μας ισχύουν, γενικά, τα ίδια δεδομένα, αναλογικά και με τον πληθυσμό, αλλά ενθαρρυντικό νέο είναι ότι τα υπογόνιμα ζευγάρια δεν καταφεύγουν πλέον στο εξωτερικό για να αποκτήσουν παιδί, καθώς η σχετική εξειδίκευση του Ελληνικού ιατρικού δυναμικού είναι, σήμερα, άριστη. Αντιθέτως, καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες μιας μαζικής εισροής υπογόνιμων ζευγαριών από το εξωτερικό προς την Ελλάδα, όπου πραγματοποιούνται περίπου 14.000 κύκλοι υποβοηθούμενης αναπαραγωγής ετησίως. Παράλληλα, στην εισροή αυτή συμβάλλουν και οι διάφοροι νομοθετικοί περιορισμοί που ισχύουν σε πολλές χώρες του κόσμου σχετικά με τις διάφορες αναπαραγωγικές εναλλακτικές, όπως π.χ. για την κατάψυξη ωαρίων και ωοθηκικού ιστού, την προεμφυτευτική γενετική διάγνωση, την παρένθετη μητρότητα κτλ.
Επιπλέον, πέραν των σύγχρονων επιστημονικών στοιχείων, ενδιαφέρον παρουσιάζει και η αναδρομή στο παρελθόν για την παρατήρηση του προβλήματος της υπογονιμότητας από την αρχαιότητα έως σήμερα, καθώς και η ανάδειξη της σημασίας που έδινε ο άνθρωπος των πρωτόγονων κοινωνιών στη διατήρηση του είδους και στην αναπαραγωγή.
Με αυτά τα δεδομένα, και με στόχο την ανταλλαγή γνώσεων και την επιμόρφωση γύρω από τα νεότερα δεδομένα της έρευνας και της κλινικής πράξης, η Ελληνική Εταιρεία Αναπαραγωγικής Ιατρικής (Ε.Ε.Α.Ι.) διοργανώνει την 3η Επιστημονική της Εκδήλωση με τίτλο «Ιπποκράτειο Πνεύμα – Βιοηθικές Προσεγγίσεις στην Ανθρώπινη Αναπαραγωγή», το Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2014 στην Αθήνα (Συνεδριακό και Εκπαιδευτικό Κέντρο Ε.Ε.Α.Ι., Παπανικολή 10, Χαλάνδρι).
