«Καμία απογοήτευση δεν δικαιολογείται στα ζευγάρια που βρίσκονται σε αναπαραγωγική ηλικία στα οποία ο..πελαργός αργεί να έλθει, μετά από τις πρώτες προσπάθειές του, γιατί σύμφωνα με τις έρευνες χρειάζεται τουλάχιστον ένας χρόνος τακτικών, ελεύθερων σεξουαλικών επαφών για τη σύλληψη, η οποία ανέρχεται περίπου στο 20% κατά μήνα ή στο 70% μετά τουλάχιστον ένα έτος τακτικών επαφών».
Αυτό είναι το αισιόδοξο μήνυμα του Μαιευτήρα Χειρουργού-Γυναικολόγου και Διδάκτορος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Νικολάου Σκαρτάδου, με αφορμή τα πολλά ερωτηματικά που γεννιούνται σε ζευγάρια που αυθαίρετα θεωρούν ότι είναι υπογόνιμα, χωρίς αυτό να δικαιολογείται με κανέναν τρόπο, δεδομένου ότι κύηση μπορεί να συμβεί και στον 5ο ή τον 7ο, ακόμα και τον 12ο μήνα της προσπάθειας του ζευγαριού.
Πέραν των κλινικών ερευνών, οι οποίες αποτελούν τρόπον τινά το πρωτόκολλο αναγνώρισης της υπογονιμότητας μετά από τους 12 μήνες ελεύθερων επαφών, έχουν διαπιστωθεί και άλλες αιτίες για την όποια καθυστέρηση κύησης και αυτές δεν είναι άλλες από τη μείωση των σεξουαλικών επαφών, αλλά και ο περιορισμός τους μόνο στην περίοδο των γόνιμων ημερών, γεγονός που από μόνο του μειώνει την πιθανότητα τεκνοποίησης.
Το στρες και η «αγωνία» σύλληψης κατά τον κ. Σκαρτάδο ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό επίσης για την καθυστέρηση τεκνοποίησης, όπως επίσης και οι οικονομικές συνθήκες που επηρεάζουν εν πολλοίς την ουσιαστική διάθεση διεύρυνσης της οικογένειας.
Εάν μετά την παρέλευση ενός χρόνου ελεύθερων και συχνών επαφών διαπιστωθεί η δυσκολία τεκνοποίησης με διεξοδικό και λεπτομερή διαγνωστικό έλεγχος των δύο συντρόφων, μπορεί όχι μόνο να αποκαλυφθεί το αίτιο του προβλήματος, αλλά και να απαλλαγεί το ζευγάρι από το υψηλό κόστος της εξωσωματικής γονιμοποίησης, εστιάζοντας με ειδική θεραπευτική αγωγή τόσο στις ιδιαίτερες συνθήκες και τους μηχανισμούς της κύησης, όσο και στις περιβαλλοντικές συνθήκες που ενδεχόμενα εμποδίζουν το ζευγάρι στο να οδηγηθεί χωρίς άγχος στην τεκνοποίηση.
