Παράλληλα, και στο ίδιο μήκος κύματος κινούμενη και η ηγεσία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), διαβεβαίωνε ότι αν χρειασθεί μπορεί να αποδεσμεύσει τη δική της συμμετοχή μέσα σε λιγότερα από τρεις εργάσιμες μέρες.
Μοναδική προϋπόθεση, για να ξεπερασθούν τα όποια νομικά προβλήματα; Να εγγυηθεί για το ελληνικό πρόβλημα η Ευρωζώνη. Σύμφωνα με την επικρατέστερη ερμηνεία, σε αυτή την περίπτωση, τα κεφάλαια που αντιστοιχούν στην βοήθεια από το Ταμείο, μπορούν να απεγκλωβιστούν και από την Ουάσιγκτον. Ενδεχόμενο να προλάβει η Ελλάδα, από μόνη της, τις ημερομηνίες και τις προθεσμίες που “τρέχουν”, δεν υπάρχει, όπως παραδέχονται πλέον όλοι ανοικτά. Γενικότερα, πάντως, αυτό το οποίο μεταφέρεται από τις Βρυξέλλες, ως κλίμα, είναι ότι οι εταίροι μας, έχουν περάσει από τη φάση της αγανάκτησης μας, σε αυτή της …απελπισίας.
Κι αντιλαμβάνονται ότι αν δεν δοθεί μια χείρα βοηθείας, όλα θα τιναχθούν στον αέρα. Μαζί και τα περίπου 50 με 60 δις ευρώ, τα οποία έχουν δοθεί στην Ελλάδα, στο πλαίσιο του δανείου των 110 δισ ευρώ. Το γεγονός αυτό, φαίνεται να λειτουργεί, σε αυτή τη φάση, “ευεργετικά” για τη χώρα μας, υπό την έννοια ότι της επιτρέπει να ελπίζει ότι τελικώς τα 12 δισ ευρώ της πέμπτης δόσης θα φτάσουν ακόμα και στην περίπτωση που το Μεσοπρόθεσμο ψηφισθεί από τη Βουλή στα μέσα Ιουλίου, αντί στα τέλη Ιουνίου. Πλέον έχουμε περάσει στη φάση του “αρκεί να ψηφισθεί”…
