Ο Δημήτρης Χατζής είναι ένα από τα έξη παιδιά στον κόσμο που έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα τέτοιο ρομπότ. Μαζί με ένα Γάλλο, ονόματι Gael Langevin, δύο Ρώσους, έναν Ιταλό και ένα Γερμανό.
Οπως εξήγησε κατά τη συζήτηση που είχε με τους μαθητές του σχολείου χρειάστηκε ένας χρόνος συστηματικής και καθημερινής ενασχόλησης για την επιτυχία: 475 εκτυπωμένα κομμάτια, περισσότερο από ένα χιλιόμετρο πλαστικού ABS (πρώτη ύλη) και πάνω από 1.400 ώρες εκτύπωσης, συναρμολόγησης, προγραμματισμού και πειραματισμού για να το πετύχει. Ετσι έγινε ο νεαρότερος στον κόσμο κατασκευαστής ρομποτικού ανθρωποειδούς ανοικτού κώδικα, με ανθρώπινες διαστάσεις και εξ ολοκλήρου εκτυπωμένο από αυτοσχέδιο τρισδιάστατο εκτυπωτή. Ή αλλιώς ένας κατασκευαστής «InMoov», όπως είναι η επίσημη επιστημονική ονομασία του ρομπότ.
«Οταν βάζεις στόχους στη ζωή σου μπορείς να τους πετύχεις με υπομονή, επιμονή, πίστη και μεθοδικότητα. Το πιο σημαντικό ρόλο παίζει το κίνητρο, ενώ πολύ βασικό ήταν και ο τρισδιάστατος εκτυπωτής. Χωρίς αυτόν δε θα γινόταν τίποτα. Ηθελα να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα, γιατί ασχολούμουν από πολύ μικρός με τη ρομποτική, ψάχνοντας στο ίντερνετ που ήταν ο κύριος βοηθός στην όλη υπόθεση. Εκεί βρήκα το ”Ιn-Moov” και γνώρισα μέσω email τον Γάλλο σχεδιαστή Gael Langevin», σημειώνει ο Δημήτρης Χατζής, που διαθέτει τόσο τη γερμανική όσο και την ελληνική υπηκοότητα και είναι σήμερα μαθητής της Α’ Λυκείου στο Ε’ Γενικό Λύκειο Καβάλας.
Οσο για το ερώτημα για τη σχέση καινοτομίας και σχολείου, η απάντηση του Δημήτρη Χατζή είναι ενδεικτική. «Πρέπει η καινοτομία να αναπτυχθεί στην εκπαίδευση της Ελλάδας, γιατί έχουμε μείνει πίσω. Ας μην ξεχνάμε ότι αν υπάρχουν τα μέσα, το σχολείο μπορεί να γίνει διαστημικό».
Κατά την παρουσίαση οι ερωτήσεις έπεφταν βροχή, καθώς το θέμα είναι πολύ ελκυστικό και γνώριμο στους μαθητές του σχολείου. Κι αυτό γιατί η Γερμανική Σχολή Θεσσαλονίκης δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στη ρομποτική, διοργανώνοντας εδώ και δύο χρόνια διήμερο σεμινάριο ρομποτικής για μαθητές από τα σχολεία της Θεσσαλονίκης.
