Το Ανώτατο Δικαστήριο με αφορμή δικαστική διαμάχη οικοπεδούχων κοντά σε δασική έκταση έκρινε ότι συνιστά παράνομη προσβολή της προσωπικότητας ο αποκλεισμός πρόσβασης των πολιτών σε δάσος λόγω της αλλοίωσης ή της καταστροφής του που έχει επέλθει από τρίτα πρόσωπα. Η προσβολή αυτή της προσωπικότητας σημειώνουν οι Αρεοπαγίτες γεννά δικαίωμα αποζημίωσης των θιγομένων.
«Στην έννοια του κοινόχρηστου πράγματος υπάγεται και το δημόσιο δάσος, το οποίο αναγνωρίζεται από το δίκαιο ως περιβαλλοντικό αγαθό, που εντάσσεται στα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα (άρθρ. 24 παρ. 1 του Συντάγματος) και διατηρεί τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του ως δάσος ακόμα και μετά την καταστροφή ή αποψίλωσή του (αρθρ. 117 παρ. 3 του Συντάγματος), θεμελιώνεται δε και δικαίωμα αποζημιώσεως σε βάρος εκείνου που προκαλεί ρύπανση ή άλλη υποβάθμιση του περιβάλλοντος (αρθρ. 29 του νόμου 1650/1986)», αναφέρεται μεταξύ άλλων στο σκεπτικό της απόφασης του Αρείου Πάγου.
