Η έρευνα, η οποία έγινε σε όλες τις χώρες της Ευρώπης και καλύπτει την τελευταία τετραετία, επικεντρώθηκε στον αριθμό των «πραγματικών» ωρών εργασίας, δηλαδή στις «ώρες στη δουλειά» και όχι στις «συμβατικές», στις οποίες περιλαμβάνονται οι απουσίες λόγω ασθενείας, παιδικής φροντίδας, διακοπών, απεργιών και κοινωνικών υποχρεώσεων. Το 2013 οι Ρουμάνοι εργάζονταν 2.099 ώρες, περισσότερο από κάθε άλλον στην Ευρώπη. Ακολουθούν κατά σειρά οι Ελληνες, οι Βούλγαροι και οι Κροάτες, οι Πολωνοί, οι Λετονοί, οι Σλοβάκοι, οι Εσθονοί και οι Κύπριοι.
Στο άλλο άκρο, εκείνοι που εργάζονται λιγότερο είναι οι Φινλανδοί με 1.648 ώρες εργασίας, οι Γάλλοι με 1.661 και ακολουθούν Σουηδοί, Βέλγοι, Ιταλοί, Ισπανοί και Δανοί. Οι Βρετανοί και οι Γερμανοί βρίσκονται στη μέση. Μεταξύ 2010 και 2013 μειώθηκε ο χρόνος εργασίας των Φινλανδών, των Γάλλων, των Σουηδών, των Ιταλών, των Βρετανών και των Γερμανών. Αντιθέτως αυξήθηκε των Ισπανών, των Ολλανδών και των Πορτογάλων.
Οι διαπιστώσεις του γαλλικού ινστιτούτου – θεωρείται ένα από τα πιο άρτια επιστημονικώς στο είδος του – διαψεύδουν τα στερεότυπα που δημιουργήθηκαν με την κρίση στην ΕΕ για δήθεν «σκληρή εργασία» των Βορειοευρωπαίων σε αντίθεση με τους «καλοπερασάκηδες και φυγόπονους» Νοτιοευρωπαίους.
Το γεγονός ότι οι Ρουμάνοι και οι Βούλγαροι βρίσκονται στο ύψιστο σκαλοπάτι της κλίμακας των «σκληρά εργαζομένων» αποστομώνει τους Βρετανούς που καλύπτουν την αντιμεταναστευτική πολιτική τους κατηγορώντας τους Νοτιοευρωπαίους ως «προνομιούχους τουρίστες».
Το Coe-Rexecode αποκαλύπτει επίσης ότι οι Γάλλοι που εργάζονται σε μη κυβερνητικές υπηρεσίες, στους τομείς της βιομηχανίας και των κατασκευών, εργάζονται λιγότερο από τους συμπατριώτες τους εργαζομένους ενώ οι γάλλοι αγρότες δουλεύουν περισσότερο..
