Ο Ιταλός μεγιστάνας, ο οποίος ηγήθηκε τριών κυβερνήσεων μεταξύ 1994 και 2011 και του οποίου το κόμμα (Forza Italia) είναι εταίρος του σημερινού κυβερνητικού συνασπισμού, έπασχε από λευχαιμία για αρκετά μεγάλο διάστημα.
Την άνοιξη, πέρασε έξι εβδομάδες στο νοσοκομείο San Raffaele του Μιλάνου υποβαλλόμενος σε θεραπεία για λοίμωξη των πνευμόνων που συνδέεται με χρόνια μυελομονοκυτταρική λευχαιμία, προτού εισαχθεί εκ νέου χάνοντας τελικά τη μάχη.
Ποιος ήταν ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι
O Ιταλός πρώην πρωθυπουργός και επιχειρηματίας Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο οποίος απεβίωσε σήμερα στο νοσοκομείο Σαν Ραφαέλε της Ρώμης σε ηλικία 86 ετών, είχε γεννηθεί στο Μιλάνο στις 29 Σεπτεμβρίου του 1936.
Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών νομικής, στην αρχή της δεκαετίας του ’60, άρχισε να δραστηριοποιείται στον οικοδομικό τομέα. Από το 1969 μέχρι και το 1976, με τις εταιρίες του έχτισε σειρά οικοδομικών συγκροτημάτων και δημιούργησε ουσιαστικά τις περιοχές «Μιλάνο 2» και «Μιλάνο 3», κοντά στην ιταλική συμπρωτεύουσα.
Τον Νοέμβριο του 1980 ίδρυσε την πρώτη μεγάλη, ιταλική ιδιωτική τηλεόραση (Canale 5), η οποία άρχισε αμέσως να ανταγωνίζεται την δημόσια ραδιοτηλεόραση της Rai. Το 1982 στον τηλεοπτικό του όμιλο προστέθηκε το κανάλι Italia Uno και το 1984 το Rete 4.
Παράλληλα, το 1991 κατάφερε να ελέγξει την πλειοψηφία του πακέτου μετοχών του εκδοτικού οίκου Arnoldo Mondadori ενώ στις επιχειρηματικές του δραστηριότητες συγκαταλέγονταν τα πολυκαταστήματα Standa και οι ασφάλειες Mediolanum. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, απέκτησε τηλεοπτικά κανάλια στην Ισπανία, τη Γερμανία και, για σύντομο χρονικό διάστημα, στη Γαλλία.
Ο Μπερλουσκόνι ουσιαστικά μετατράπηκε στο απόλυτο σύμβολο του επιτυχημένου επιχειρηματία, με συνεχή ανάληψη νέων πρωτοβουλιών. Σύμφωνα με πολλούς σχολιαστές, η δημιουργία της ιταλικής, τηλεοπτικής του αυτοκρατορίας κατέστη δυνατή χάρη στη στενή φιλία του με τον σοσιαλιστή πρώην πρωθυπουργό Μπετίνο Κράξι, αλλά κανείς δεν αμφισβήτησε τις οργανωτικές του ικανότητες και τον εντυπωσιακό του δυναμισμό.
Από το 1986 και για τα επόμενα τριάντα χρόνια ήταν παράλληλα ιδιοκτήτης της ποδοσφαιρικής ομάδας της Μίλαν, η οποία κατέκτησε πολλά τρόπαια και έγινε από τις ισχυρότερες, σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Τον Ιανουάριο του 1994 κάνει την μεγάλη στροφή: από τον επιχειρηματικό τομέα, ο Μπερλουσκόνι επεκτείνεται στο πεδίο της πολιτικής, με την ίδρυση του κόμματος Φόρτσα Ιτάλια.
Αιτιολογεί την απόφασή του αυτή δηλώνοντας ότι «υπάρχει ορατός κίνδυνος κατάκτησης της εξουσίας από μέρους της αριστεράς και των κομμουνιστών». Πολλοί αναλυτές, όμως, θεώρησαν ότι σημαντικό ρόλο έπαιξε η ευρύτερη ιταλική πραγματικότητα, με τη δικαστική Έρευνα «Καθαρά Χέρια» η οποία, τη συγκεκριμένη περίοδο, είχε ως κύριο αντικείμενο τις σχέσεις του επιχειρηματικού και πολιτικού συστήματος της χώρας, με την αποκάλυψη ευρύτατου πλέγματος διαφθοράς.
Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, γνωστός και ως «Καβαλιέρε» (από τον τιμητικό τίτλο του ιππότη της Ιταλικής Δημοκρατίας) ορκίσθηκε πρωθυπουργός τέσσερις φορές, αφού υπερίσχυσε, με την κεντροδεξιά συμμαχία, στις βουλευτικές εκλογές του 1994, του 2001 (έπειτα από τέσσερα παραιτήθηκε και του δόθηκε νέα εντολή σχηματισμού κυβέρνησης) και του 2008. Κατά την διάρκεια της πολιτικής του σταδιοδρομίας, ο κυριότερος αντίπαλός του, ήταν ο κεντροαριστερός πρώην πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ρομάνο Πρόντι.
Σε ό,τι αφορά τις δικαστικές του περιπέτειες, ο Ιταλός πρώην πρωθυπουργός καταδικάσθηκε οριστικά τον Αύγουστο του 2013 σε τέσσερα χρόνια φυλάκισης (τα τρία «σβήστηκαν», χάρη σε αμνηστία) λόγω φορολογικής απάτης στα πλαίσια αγοραπωλησίας τηλεοπτικών δικαιωμάτων. Το κοινοβούλιο της Ρώμης, τον Νοέμβριο του ίδιου έτους, ψήφισε υπέρ της καθαίρεσής του από το αξίωμα του γερουσιαστή.
Ο «μίστερ τιβί» εξέτισε «εναλλακτική ποινή» δέκα μηνών, εργαζόμενος σε υπηρεσίες του δήμου του Μιλάνου, οι οποίες στηρίζουν τις ασθενέστερες κατηγορίες πολιτών.
Τεράστιο ενδιαφέρον, σε διεθνές επίπεδο, προκάλεσαν οι δίκες για τα λεγόμενα πάρτι «μπούνγκα-μπούνγκα». Δεν προέκυψε , όμως, κάποια οριστική καταδίκη ενώ αθωώθηκε από την κατηγορία χρηματισμού νεαρών γυναικών με στόχο να ψευδομαρτυρήσουν ως προς το περιεχόμενο των δείπνων που οργανώνονταν στην κατοικία του.
Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2022 ο «Καβαλιέρε» ήταν επικεφαλής του κόμματος Φόρτσα Ιτάλια και εξελέγη εκ νέου γερουσιαστής. Μια εξέλιξη την οποία ο ίδιος θεώρησε «μια προσωπική, ιστορική αποζημίωση».
Ο Μπερλουσκόνι απέκτησε πέντε παιδιά και παντρεύτηκε δυο φορές: το 1965 με την Κάρλα Ελβίρα Νταλ’ Όλιο και το 1990 την Βερόνικα Λάριο. Η προσωπική του περιουσία, σύμφωνα με το αμερικανικό περιοδικό Forbes, ξεπέρασε τα 6 δισεκατομμύρια ευρώ.
Στην δεκαετία του ’90 και την πρώτη δεκαετία της νέας χιλιετίας, η πολιτική αντιπαράθεση της ιταλικής κεντροαριστεράς με την κεντροδεξιά παράταξη -και τον ίδιο τον Μπερλουσκόνι- ήταν οξύτατη. Οι πολιτικοί του αντίπαλοι τον κατηγόρησαν, κυρίως, για «σύγκρουση συμφερόντων», λόγω της πολιτικής και επιχειρηματικής δράση του.
Στην συνέχεια, οι τόνοι άρχισαν σταδιακά να πέφτουν και –πέρα από μια σειρά ουσιαστικών διαφωνιών– αρκετοί αντίπαλοι θεώρησαν τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι έναν από τους κύριους πρωταγωνιστές της ιταλικής πολιτικής ζωής των τελευταίων τριάντα ετών.
Τι ήταν τα σεξ πάρτι Bunga Bunga;
Καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του, η φήμη του Σίλβιο ως έξυπνου επιχειρηματία συναγωνιζόταν εκείνη της εικόνας του ως ακόλαστου πλέιμποϊ.
Οι ειδήσεις για άσεμνη συμπεριφορά, sex parties και για σεξ επί πληρωμή με ανήλικες πόρνες σύντομα έγιναν πρωτοσέλιδα στα ειδησεογραφικά πρακτορεία σε όλο τον κόσμο.
Γνωστοί του Σίλβιο Μπερλουσκόνι είχαν προηγουμένως ισχυριστεί ότι συμμετείχαν σε άγριες νύχτες γεμάτες όργια, στριπτιζέζ και χορούς σε στύλους.
Τα όργια φέρονται να έλαβαν χώρα στην ιδιωτική βίλα του στο Arcore, κοντά στο Μιλάνο της Ιταλίας.
Και σύμφωνα με το , ο ίδιος ο όρος “Bunga Bunga” επινοήθηκε μετά τα γεγονότα μιας ιδιότυπης τελετουργίας που λάμβανε χώρα κατά τη διάρκεια αυτών των πάρτι.
Ορισμένες αναφορές αναφέρουν ότι οι γυναίκες εκτελούσαν ερωτικούς χορούς και σεξουαλικές πράξεις στον Σίλβιο και στους καλεσμένους του.
Στις αχαλίνωτες νύχτες λέγεται ότι συμμετείχα επίδοξα μοντέλα και ηθοποιοί τα λεγόμενα “κορίτσια του Μπερλουσκόνι”.
Ωστόσο, τα πράγματα σύντομα έφτασαν στο απροχώρητο για τον πολιτικό – ο οποίος το 2010 κατηγορήθηκε και αρχικά καταδικάστηκε ότι πλήρωνε μια 17χρονη Μαροκινή χορεύτρια για σεξ.
Η είδηση θα σηματοδοτούσε την αρχή μιας μακράς δικαστικής μάχης για τον Μπερλουσκόνι, καθώς θα έφερνε και το δεύτερο διαζύγιό του.
Πώς επηρέασαν την εικόνα του τα σεξουαλικά πάρτι Bunga Bunga;
Πίσω στο 2011, ενώ ο Μπερλουσκόνι είχε τεθεί υπό ποινική έρευνα, οι εκπρόσωποί του αρνήθηκαν τις κατηγορίες ως “παράλογες και αβάσιμες”.
Στην Ιταλία, το επί πληρωμή σεξ με ανήλικο τιμωρείται με ποινή φυλάκισης έξι μηνών έως τρία έτη, ενώ ο εκβιασμός που διαπράττεται από δημόσιο λειτουργό επισύρει βαρύτερη ποινή έως 12 έτη.
Παρά τις δημόσιες αρνήσεις του επιχειρηματία, το 2013 κρίθηκε ένοχος για επί πληρωμή σεξ με την ανήλικη Καρίμα, καθώς και για κατάχρηση εξουσίας.
Στη συνέχεια καταδικάστηκε σε επτά χρόνια φυλάκισης και, σύμφωνα με πληροφορίες, του απαγορεύτηκε η άσκηση δημόσιων καθηκόντων εφ’ όρου ζωής.
Ωστόσο, ένα εφετείο έκρινε αργότερα ότι δεν υπήρχαν αποδείξεις ότι γνώριζε ότι η έφηβη χορεύτρια ήταν ανήλικη ή ότι είχε λάβει χώρα οποιοσδήποτε εκβιασμός από τον Μπερλουσκόνι.
Και μέχρι το 2014, ο ισχυρός Μπερλουσκόνι είχε ανατρέψει όλες τις κατηγορίες εναντίον του.
Ο χαρακτήρας που ξεπερνά τη ζωή, ο οποίος κάποτε συνέκρινε τον εαυτό του με τον Ιησού, συνέχισε ωστόσο να μαστίζεται από φήμες για διαφθορά.
Το 2017, φέρεται να κατηγορήθηκε ότι δωροδόκησε μάρτυρες με σχεδόν 9 εκατομμύρια λίρες προκειμένου να τους φιμώσει σχετικά με τις κατηγορίες ότι πλήρωνε ανήλικες γυναίκες για σεξ.
Οι δικαστικές του περιπέτειες ολοκληρώθηκαν μόλις τον Φεβρουάριο του 2023 μετά την αθώωσή του.
Πολύ πριν ο Ντόναλντ Τραμπ αξιοποιήσει την επιχειρηματική του επιτυχία για να διεκδικήσει τον Λευκό Οίκο, ο Μπερλουσκόνι γοήτευε εκατομμύρια Ιταλούς παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως έναν αυτοδημιούργητο άνθρωπο που απολάμβανε τη ζωή και έλεγε τη γνώμη του, ακόμη και σε βαθμό που να προσβάλλει συναδέλφους του ηγέτες.
Ο Μπερλουσκόνι ασκούσε επίσης τεράστια επιρροή μέσω των τηλεοπτικών και εφημεριδογραφικών του συμφερόντων -εφηύρε ουσιαστικά την εμπορική τηλεόραση στην Ιταλία-, της ιδιοκτησίας του στην ποδοσφαιρική ομάδα Μίλαν και του απόλυτου πλούτου του, ως ο πλουσιότερος άνθρωπος της Ιταλίας για μια δεκαετία.
Παρά τη διάγνωση της λευχαιμίας, ήταν ενεργός στην πολιτική μέχρι τέλους ως γερουσιαστής και εταίρος στη δεξιά κυβέρνηση της πρωθυπουργού Τζόρτζια Μελόνι.
Ο Μπερλουσκόνι, ο οποίος κάποτε τραγουδούσε σε κρουαζιερόπλοια, χρησιμοποίησε τα τηλεοπτικά του δίκτυα και τον τεράστιο πλούτο του για να ξεκινήσει τη μακρά πολιτική του καριέρα, δημιουργώντας φανατικούς θαυμαστές αλλά και ορκισμένους εχθρούς.
Για τους θαυμαστές του, ο τρεις φορές πρωθυπουργός ήταν ένας ικανός και χαρισματικός πολιτικός που επεδίωκε να αναδείξει την Ιταλία στην παγκόσμια σκηνή. Για τους επικριτές, ήταν ένας φοροφυγάς πλέιμποϊ που χρησιμοποίησε την τεράστια αυτοκρατορία του στα μέσα ενημέρωσης για να προωθήσει την πολιτική του καριέρα και στη συνέχεια εκμεταλλεύτηκε την εξουσία του για να προστατεύσει τα επιχειρηματικά του συμφέροντα.
Παρά το γεγονός ότι παρέμεινε πρόεδρος του κόμματός του Forza Italia, ενός κατώτερου εταίρου στον συνασπισμό του Μελόνι, είχε αποσυρθεί σε μεγάλο βαθμό από τη δημόσια ζωή τους τελευταίους μήνες.
Υπέφερε από αυξανόμενα προβλήματα υγείας – αν και διατηρούσε την υπερηφάνεια του για την εμφάνισή του, ντυμένος πάντα κομψά, με τα πάντα καλοχτενισμένα μαλλιά του να μην δείχνουν ποτέ το παραμικρό ίχνος γκριζάδας.
Ο Μπερλουσκόνι νοσηλεύτηκε για 11 ημέρες τον Σεπτέμβριο του 2020, αφού προσβλήθηκε από κοροναϊό, περιγράφοντάς το ως “ίσως την πιο δύσκολη δοκιμασία της ζωής μου”.
Τον Απρίλιο του 2023, οι γιατροί αποκάλυψαν ότι βρισκόταν στην εντατική και έπασχε από λευχαιμία και πνευμονική λοίμωξη.
Καθώς ο Μπερλουσκόνι γερνούσε, κάποιοι χλεύαζαν το αέναο μαύρισμα, τις μεταμοσχεύσεις μαλλιών και τις κατά δεκαετίες νεότερες φίλες του. Για πολλά χρόνια, ωστόσο, ο Μπερλουσκόνι φαινόταν ανέγγιχτος παρά τα προσωπικά σκάνδαλα.
Ποινικές υποθέσεις ξεκίνησαν αλλά κατέληγαν σε απορρίψεις όταν έληγαν οι προθεσμίες παραγραφής στο αργοκίνητο σύστημα δικαιοσύνης της Ιταλίας ή ο ίδιος κέρδιζε στην έφεση. Οι έρευνες στόχευαν τα ατμοσφαιρικά πάρτι του μεγιστάνα, τα λεγόμενα “Bunga Bunga”, στα οποία συμμετείχαν νεαρές γυναίκες και ανήλικοι, ή τις επιχειρήσεις του, οι οποίες περιλάμβαναν την ποδοσφαιρική ομάδα Μίλαν, τα τρία μεγαλύτερα ιδιωτικά τηλεοπτικά δίκτυα της χώρας, περιοδικά και μια καθημερινή εφημερίδα, καθώς και διαφημιστικές και κινηματογραφικές εταιρείες.
Μόνο μία οδήγησε σε καταδίκη – μια υπόθεση φορολογικής απάτης που προέκυψε από την πώληση δικαιωμάτων ταινιών της επιχειρηματικής του αυτοκρατορίας. Η καταδίκη επικυρώθηκε το 2013 από το ανώτατο ποινικό δικαστήριο της Ιταλίας, αλλά γλίτωσε τη φυλάκιση λόγω της ηλικίας του, 76 ετών τότε, και του επιβλήθηκε να προσφέρει κοινωφελή εργασία βοηθώντας ασθενείς με Αλτσχάιμερ.
Ο Μπερλουσκόνι εξακολουθούσε να στερείται της έδρας του στη Γερουσία και να του απαγορεύεται να είναι υποψήφιος ή να κατέχει δημόσιο αξίωμα για έξι χρόνια, βάσει των νόμων κατά της διαφθοράς.
Με πληροφορίες από το iefimerida.gr
