Σημαντικά θέματα που αφορούν τον κλάδο της επιτραπέζιας ελιάς και απασχολούν τόσο την επιστημονική κοινότητα και τους παραγωγούς, όσο και τους μεταποιητές και την αγορά, θα βρεθούν στο επίκεντρο του πρώτου Διεθνούς Συνεδρίου Ελιάς, το οποίο θα πραγματοποιηθεί 24-26 Μαΐου 2018 στο Κέντρο Ελιάς Krinos του Perrotis College εντός των εγκαταστάσεων της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής.
Ορισμένα από αυτά σχετίζονται με τη διαχείριση ελαιώνα για προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή και τον περιορισμό των επιπτώσεων της, τη διαχείριση υγρών αποβλήτων από την επεξεργασία βρώσιμων ελιών, την αποκρυπτογράφηση του μικροβιώματος των ελληνικών επιτραπέζιων ελιών αλλά και τις πρόσφατες εξελίξεις στις γονιδιωματικές επιστήμες και οι εφαρμογές τους στις ελιές. Ειδικοί προσκεκλημένοι ομιλητές από διάφορες χώρες θα αναλύσουν όλα τα θέμα της επιτραπέζιας ελιάς.
Αναλυτικότερα, ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, πρώην υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και Academic Dean του Perrotis College, Δρ. Αθανάσιος Τσαυτάρης, θα μιλήσει για τις πρόσφατες εξελίξεις στις γονιδιωματικές επιστήμες και τις εφαρμογές τους στις ελιές. «Οι ραγδαίες πρόοδοι στις γονιδιωματικές επιστήμες, στηριζόμενες στις αντίστοιχες εξελίξεις και τη συμβολή των νέων τεχνολογιών αλληλούχισης του DNA, κάνουν πλέον εφικτή την λεπτομερειακή κατανόηση και λειτουργία των γονιδιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων αυτών των φυτών. Θα εξετασθούν τα κύρια αποτελέσματα που αφορούν στο γονιδίωμα της ελιάς, δηλαδή την αρχιτεκτονική δομή, λειτουργία, προέλευση και εξημέρωσή της ελιάς. Όπως επίσης και οι ευκαιρίες που προκύπτουν από την εφαρμογή αυτών των γνώσεων του γενετικού υλικού της ελιάς στην αποτίμηση της γενετικής παραλλακτικότητας, την βελτίωση και παραγωγή πολλαπλασιαστικού υλικού, την καλλιέργεια και μετασυλλεκτική επεξεργασία της επιτραπέζιας ελιάς”
Από την πλευρά του, ο γεωπόνος – ερευνητής του Ινστιτούτου Ελιάς που ανήκει στον ΕΛ.Γ.Ο. «ΔΗΜΗΤΡΑ», Δρ. Γεώργιος Κουμπούρης, θα αναφερθεί στην αξιοποίηση της βιομάζας, η οποία συγκαταλέγεται στις προτεραιότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ανάπτυξη αειφόρου αγροτικής οικονομίας. Θα υπογραμμίσει ότι η καλλιέργεια της ελιάς μπορεί να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο λαμβάνοντας υπόψη τις τεράστιες ποσότητες υποπροϊόντων βιομάζας που παράγονται, είτε στον αγρό, είτε στις μονάδες επεξεργασίας και μεταποίησης. Επίσης, θα παρουσιάσει αποτελέσματα από το πενταετές έργο «LIFE Oliveclima» και θα προτείνει καλλιεργητικές πρακτικές προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή και περιορισμού των επιπτώσεών της.
Από την πλευρά του, ο ομότιμος καθηγητής του τμήματος Βιολογικών Εφαρμογών και Τεχνολογίας του πανεπιστήμιου Ιωαννίνων, Γιώργος Πηλίδης, θα αναφερθεί στη διαχείριση υγρών αποβλήτων από την επεξεργασία βρώσιμων ελιών. Το πανεπιστήμιο Ιωαννίνων σε συνεργασία με το Χαροκόπειο πανεπιστήμιο ήταν από τις πρώτες επιστημονικές ομάδες που ξεκίνησαν τη μελέτη διαχείρισης αποβλήτων βρώσιμης ελιάς, καθότι η έρευνα μέχρι εκείνη την εποχή στα απόβλητα της ελιάς αφορούσε βασικά τα ελαιοτριβεία. Τα εργαστηριακά πειράματα αερόβιας βιολογικής επεξεργασίας με χρήση στελεχών Aspergillus niger σε συνδυασμό με χημική οξείδωση έλαβαν χώρα με στόχο τα απόβλητα να αποκτήσουν χαρακτηριστικά υγρών αστικών αποβλήτων. Ύστερα από δύο ημέρες βιολογικής επεξεργασίας η συγκέντρωση COD (Χημικά Απαιτούμενου Οξυγόνου) μειώθηκε κατά 70%. «Κύριος στόχος της χημικής οξείδωσης ήταν η μείωση των φαινολικών ενώσεων. Σε μια μεγάλης κλίμακας πιλοτική μονάδα συνεχούς ροής 100 m3 υγρών αποβλήτων ημερησίως, η συγκέντρωση COD μειώθηκε κατά 75% και των φαινολικών ενώσεων κατά 85% χρησιμοποιώντας ως οξειδωτικό μέσο 1.6% Η2Ο2 και θειικό σίδηρο ως καταλύτη», αναμένεται να πει. Σε άλλη μελέτη διερευνήθηκε η προοπτική χρησιμοποίησης των υγρών αποβλήτων βρώσιμης ελιάς ως πρόσθετου υλικού κατά την αναερόβια χώνευση αποβλήτων από βοοειδή και χοιροστάσια.
Τέλος, η καθηγήτρια Βιοχημείας Τροφίμων στο Γεωπονικό πανεπιστήμιο Αθηνών, Έφη Τσακαλίδου θα επιχειρήσει την αποκρυπτογράφηση του μικροβιώματος των ελληνικών επιτραπέζιων ελιών, με μία μεταγονιδιωματική προσέγγιση. Η μικροβιακή βιογεωγραφία, η μελέτη της μικροβιακής ποικιλότητας στον χρόνο και τον χώρο, αποκαλύπτει τόσο τον ρόλο που διαδραματίζει η γεω-χωρική διασπορά, μεταξύ άλλων, στα ζυμούμενα τρόφιμα, όσο και την σχέση των μικροβιακών κοινοτήτων των τροφίμων με τις περιβαλλοντικές συνθήκες και ιστορικά γεγονότα.
