Το μπεστ σέλερ του Ολλανδού Χέρμαν Κοχ, ένα συγκλονιστικό ψυχολογικό θρίλερ, γραμμένο το 2009, το οποίο προκάλεσε παγκόσμια αίσθηση και έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 25 χώρες στον κόσμο, ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε δραματουργική επεξεργασία και σκηνοθεσία της Λίλλυς Μελεμέ, σε μετάφραση της Κάτιας Σπερελάκη, τον Νοέμβριο του 2018, στο ανανεωμένο Σύγχρονο Θέατρο και έγινε μια από τις πιο επιτυχημένες παράστασης της χρονιάς. Από Πέμπτη 2 έως και Κυριακή 12 Μαΐου η παράσταση ανεβαίνει στη Θεσσαλονίκη στο θέατρο Αριστοτέλειον.
Πέντε σημαντικοί πρωταγωνιστές, ο Στέλιος Μάινας, η Κατερίνα Λέχου, ο Λάζαρος Γεωργακόπουλος, η Κατερίνα Μισιχρόνη και ο Γιώργος Κοτανίδης συνεργάζονται με μια ομάδα εξαιρετικών συντελεστών και δημιουργούν μια παράσταση που κινείται στην κόψη του ξυραφιού.
Από την λαμπερή εικόνα δυο ζευγαριών σε ένα υπερπολυτελές εστιατόριο, στις πιο ζοφερές οικογενειακές αποκαλύψεις. Μια παράσταση για να παρακολουθήσει ο θεατής με κομμένη την ανάσα.
Η υπόθεση
Δύο παντρεμένα ζευγάρια συναντιούνται για δείπνο σε ένα υπερπολυτελές εστιατόριο. Οι δύο άντρες είναι αδέρφια. Ο ένας, επιτυχημένος πολιτικός, φαβορί για την πρωθυπουργία της χώρας, και ο άλλος, καθηγητής Ιστορίας. Καθώς η ιεροτελεστία του δείπνου προχωρά, η ένταση κορυφώνεται επικίνδυνα, εν αναμονή του “κυρίως πιάτου”, που δεν είναι άλλο, από το σκοτεινό μυστικό που συνδέει τα δύο ζευγάρια, και αφορά σε ένα αποτρόπαιο έγκλημα που έχουν διαπράξει τα παιδιά τους. Ο χρόνος κυλά, τα περίτεχνα πιάτα καταφθάνουν και τα μαχαίρια ακονίζονται. Η πολιτισμένη και αψεγάδιαστη βιτρίνα της σύγχρονης, ευτυχισμένης, αστικής οικογένειας, ραγίζει ανεπανόρθωτα, και τα χειρότερα ένστικτα βγαίνουν στην επιφάνεια. Η υψηλή γαστρονομική εμπειρία, μετατρέπεται σε ανελέητο παιχνίδι επιβίωσης και βάζει σε σκληρή δοκιμασία τα όρια και τις αντοχές τους. Μέχρι ποιο σημείο μπορεί να φτάσει κάποιος άραγε για να προστατεύσει τα παιδιά του;
Η Λίλλυ Μελεμέ για την παράσταση
Το μέλλον, στο πρόσωπο των τριών παιδιών της ιστορίας του Κοχ, ευνουχίζεται ή καλύτερα διαμελίζεται. Μια ανίερη θυσία στον βωμό της ευτυχίας. Η ανεξαρτησία και οι προοδευτικές απόψεις διαπαιδαγώγησης κρύβουν επιμελώς ένα απύθμενο κενό επικοινωνίας και ουσιαστικής τρυφερότητας που χάσκει ανεκπλήρωτο. Η αγάπη γίνεται συναλλαγή και η γονεϊκή σχέση αποκτά καννιβαλιστικές διαστάσεις με το πρόσχημα της προστασίας και της επιβίωσης. Ο ναρκισσιστικός εγωισμός των γονέων δηλητηριάζει το μέλλον των παιδιών, αφήνοντας στο πέρασμά του, θλιβερά κουφάρια και υποψήφιους, αδίστακτους δολοφόνους.
Οποιαδήποτε μικρή ή μεγάλη ρωγμή, δυσλειτουργία ή αναπηρία είναι ανεπίτρεπτη στον καλογυαλισμένο κόσμο της δυτικής ευημερίας και ανάπτυξης, στον οποίο υπάρχει χώρος μόνο γι΄ αυτούς που έχουν υψηλό δείκτη αντοχής, μοιάζουν έτοιμοι για όλα. Οποιοδήποτε ξένο σώμα αδυνατεί να αφομοιωθεί εντελώς και να συμμορφωθεί με τους κανόνες της αψεγάδιαστης ευημερίας, δεν έχει θέση στον κατασκευασμένο παράδεισο και επιβάλλεται να εκδιωχθεί με κάθε τρόπο.
Η τυραννία της τελειότητας κατασκευάζει φοβικούς ανθρώπους, ευάλωτους και ανασφαλείς που μεταφράζουν ακόμα και την απειροελάχιστη μετατόπιση από τον γνώριμο, τετραγωνισμένο κόσμο τους, ως απειλή. Η οικονομική κρίση, η έκρηξη της ανεργίας και οι ισχυρές και απότομες μεταβολές στο επίπεδο διαβίωσης δυναμιτίζουν το αίσθημα ασφάλειας και κυριαρχίας και τροφοδοτούν πρωτόγονα ένστικτα επιβίωσης, που μέχρι πρόσφατα ήταν επιμελώς κρυμμένα κάτω από ένα ανακουφιστικό πέπλο ευδαιμονίας. Εγκλωβισμένοι στα τείχη που έχουν οι ίδιοι υψώσει ανάμεσά τους, και υπερασπιζόμενοι με νύχια και με δόντια το κεκτημένο δικαίωμά τους στην ευτυχία, οι άνθρωποι αυτοί αναζητούν άλλοθι και επιβεβαίωση για τις πράξεις, τη θέση και τα συναισθήματά τους σε ένα καρουζέλ γαστριμαργικής ηδονής που ναρκώνει τις αισθήσεις και καταπραΰνει τις ενοχές. Ωστόσο τα ηθικά διλήμματα παραμένουν και καραδοκούν να συνθλίψουν τα ψήγματα συνείδησης που είναι ακόμη ζωντανά. Πως αλλιώς μπορεί κανείς να διαχειριστεί την φρίκη της απώλειας του εαυτού; Πώς αλλιώς μπορεί κανείς να συναινέσει σε ένα έγκλημα; Το ανησυχητικό τοπίο της έξαρσης μιας αναίτιας και απροκάλυπτης βίας που σιγοβράζει καταλύει τις ψευδαισθήσεις και διαρρηγνύει τα προσωπεία του καθωσπρεπισμού. Οι ήρωες του Κοχ, απελπιστικά μόνοι, αν και ζευγάρια, γαντζώνονται ο ένας απ΄ τον άλλον με λύσσα για να μπορέσουν να αντέξουν την βαθιά οδύνη και την μοναξιά τους, σε έναν κόσμο που διαρκώς μεταβάλλεται σε ένα άψυχο τοπίο, έναν τόπο πολυτελούς μαρτυρίου χωρίς ηθικούς φραγμούς.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Μετάφραση: Κάτια Σπερελάκη
Σκηνοθεσία και Δραματουργική επεξεργασία: Λίλλυ Μελεμέ
Σκηνικό: Μιχάλης Σαπλαούρας
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα
Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος
Βοηθοί σκηνοθέτη: Δάφνη Νικητάκη, Ειρήνη Βαλατσού
Βοηθός Σκηνογράφου: Σοφία Ζουρνατζίδου
Βοηθοί ενδυματολόγου: Ειρήνη Γεωργακίλα, Αναστασία Γκιουζέλη
Βοηθός μουσικού: Γιώργος Μιζήθρας
Διεύθυνση παραγωγής: Κατερίνα Μπερδέκα
Βοηθός παραγωγής: Μαριάνθη Μπαϊρακτάρη
Φωτογραφίες: Πάνος Γιαννακόπουλος
Βίντεο-τρέιλερ: Φώτης Φωτόπουλος
Παραγωγή: Ομάδα Νάμα – Λυκόφως
Η παράσταση τελεί υπό την αιγίδα της Πρεσβείας της Ολλανδίας
Παραστάσεις :
Τετάρτη 20.00
Πέμπτη 21.15
Παρασκευή 21.15
Σάββατο 21:15
Κυριακή 20.00
Τιμές εισιτηρίων :
20 €, 17 €, 12 € (φοιτητικό-μαθητικό-άνεργοι-ΑΜΕΑ) και 15 € εξώστης
Διάρκεια Παράστασης: 90 λεπτά
