Το ότι σε μια δύσκολη, οικονομικά, εποχή οι αρμόδιοι φροντίζουν να υπάρχει και φρούτο είναι αξιέπαινο καθώς δείχνει ότι νοιάζονται για τους υπηρετούντες , κληρωτούς και μονίμους, και με την κατάλληλη διαχείριση τα καταφέρνουν και διασφαλίζουν μια πολύ καλή ποιότητα φαγητού χωρίς να λείπει όχι κάτι βασικό αλλά και το κάτι …επιπλέον.
Δεν γνωρίζω αν αυτή η θετική εικόνα -παρατήρηση ισχύει γενικά για τις Ένοπλες Δυνάμεις, αλλά στο Επιτελείο ( και όπου μπόρεσα να ρωτήσω με αξιοπιστία) δεν υπάρχουν παράπονα που να μας πάνε δεκαετίες πίσω, που ‘έχω δική μου εμπειρία.
Με ενόχλησε όμως πολύ , και ως επαρχιώτη που έχω εργαστεί στα χωράφια και μπόρεσα να σπουδάσω από το κρασί που έφτιαχνε ο πατέρας μου αλλά και ως φορολογούμενο πολίτη, όπως όλοι μας, να φεύγει συνάλλαγμα -ιδίως αυτή την εποχή- στο εξωτερικό, όταν υπάρχουν πληθώρα ελληνικά φρούτα εποχής σε ίδιες ή καλύτερες τιμές, πιο υγιεινά, πιο ταιριαστά στο …στομάχι μας και βρε αδελφέ αγορασμένα από τον πατέρα μας, τον θείο μας ,τον συγγενή μας στο χωριό, τον Ελληνα αγρότη!
Θα πει κανείς΅: Από αυτό θα σωθούμε; Ναι και από αυτό! Θα πει άλλος : Και αν βάσει κανονισμών έγινε διαγωνισμός και ”κέρδισε” ο ”χ” έμπορος; Μα δεν υποστηρίζει κανείς ότι κάποιος παρανόμησε! Προς Θεού! Ούτε ότι το έκανε σκόπιμα! Ίσως δεν σκέφθηκε …ελληνικά, ίσως δεν εκπαιδεύτηκε στο σπίτι του έτσι – εμένα μου ”άνοιξαν” τα μάτια όταν έμαθα πιο αναλυτικά τα οφέλη από εκδηλώσεις του ”Κινήματος Πολιτών – Καταναλώνουμε ό,τι παράγουμε” και την ιστοσελίδα του www.protimoellinika.gr .
Aπό εκεί δανείζομαι και τα παρακάτω επιχειρήματα για την ανάπτυξη ενός ”πατριωτικού” καταναλωτισμού, χωρίς μεν εμμονές και απομονωτισμός, αλλά με συνείδηση όταν είμαστε μπροστά στο ράφι και βάζουμε το χέρι στην τσέπη Το κείμενο αφορούσε την αγορά από τους γονείς ελληνικών ρούχων και σχολικών (τετραδίων, τσαντών κλπ) για τα παιδιά, αλλά παραθέτω τα γενικότερα:
<<Εδώ έρχεται το δικό μας μήνυμα. Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς, ως πολίτες της Ελλάδας, μέσα στη δίνη που βρίσκεται η χώρα μας για να βοηθήσουμε την οικονομία μας, τους εαυτούς μας και τους συμπολίτες μας, για να σώσουμε τις δουλειές μας; Η απλή λογική λέει ότι αν καθ’ ένας από μας συνειδητά «σπρώξει» τις καταναλωτικές του ανάγκες σε ελληνικά προϊόντα ( ένδυση, υπόδηση, διατροφή, καθημερινότητα, τουρισμό κλπ) διασώζουμε θέσεις εργασίας, ανακυκλώνουμε το χρήμα μέσα στη χώρα μας, μειώνουμε τις εισαγωγές, συμβάλλουμε στη ζήτηση των ελληνικών προϊόντων άρα και σε περισσότερες επενδύσεις, άρα και σε κίνητρα για περισσότερη, ποιοτικότερη παραγωγή των δικών μας προϊόντων που αύριο θα μπορούν και να εξαχθούν.
>>Ξέρετε τι γίνεται, όταν αγοράζουμε εισαγόμενα αγαθά, όταν δεν προτιμούμε ποιοτικά ντόπια προϊόντα από ελληνικά μαγαζιά; Η απάντηση, κατά τους ειδικούς, είναι απλή – στέλνουμε τα χρήματα μας σε επιχειρήσεις του εξωτερικού, βοηθάμε στην ανάπτυξη ξένων οικονομιών. Για να πάρουμε μια ιδέα της αρνητικής καταναλωτικής συμπεριφοράς μας, αρκεί να σημειώσουμε ότι μέχρι το 2009 τα χρήματα που πληρώναμε για εισαγωγές ήταν τριπλάσια από αυτά που εισπράτταμε από τις εξαγωγές μας. Ακόμη και σήμερα, οι εισαγωγές μας είναι υπερδιπλάσιες των εξαγωγών μας.
Αναφέρεται από τους ειδικούς ότι αν υποκαταστήσουμε το 20% των εισαγόμενων αγαθών με ντόπια, θα «πέσουν» στην ελληνική οικονομία κάπου 10 δις ευρώ τον χρόνο. Με το ποσό αυτό θα μπορούσαν π.χ. να καλυφθούν οι συνολικές δαπάνες (αμοιβές, ασφαλιστικές εισφορές κλπ) 600.000 νέων θέσεων εργασίας. Μία από αυτή μπορεί να είναι η δική μας, του παιδιού μας!
>>Αξίζει λοιπόν να προσπαθήσουμε. Ας ξεκινήσουμε προτιμώντας για τα παιδιά, για τις σχολικές ανάγκες – και όχι μόνο – εκείνα τα προϊόντα και υπηρεσίες που αξίζουν πραγματικά τον κόπο να τα επιλέξουμε. Είναι σίγουρο ότι θα ανακαλύψουμε πάρα πολλά ποιοτικά ελληνικά προϊόντα σε εντελώς ανταγωνιστικές τιμές. Είναι καθήκον μας να τα προτιμήσουμε. Αξίζει επίσης να δώσουμε μια ακόμα ευκαιρία και στις ντόπιες επιχειρήσεις που δεν είναι μεν τόσο ανταγωνιστικές, αλλά χρειάζονται μια μικρή ώθηση για να απογειωθούν. Ο καθένας μας θα βρει τα όρια των καταναλωτικών του επιλογών. Πρέπει, ωστόσο, να προσπαθήσουμε να επηρεάσουμε τις επιλογές μας με τα μηνύματα – συνθήματα : ”Καταναλώνουμε ό,τι παράγουμε”, ”Ρούχα & σχολικά – Προτιμώ Ελληνικά”. Για εμάς τους ίδιους, για τα παιδιά μας, για τον διπλανό μας, για τον τόπο μας.
>>Το ”Προτιμώ Ελληνικά” είναι στο χέρι μας να το κάνουμε σημαία – δική μας και των παιδιών μας.Ο καθένας μπορεί, μέσα από τα Κοινωνικά Δίκτυα, να περάσει το μήνυμα. Με μια κοινοποίηση, ένα κλίκ!>>.
Θα πρότεινα και στην πολιτική και στρατιωτική Ηγεσία ( τον Δημ. Αβραμόπουλο, την Φώφη Γεννηματά τον Αθ. Δαβάκη, τον Ειδικό Γραμ. Αντ. Οικονόμου και τους 4 Αρχηγούς Γενικών Επιτελείων) να αναλάβουν πρωτοβουλίες μέσα στα πλαίσια του νόμου και της λογικής ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΠΡΟΪΌΝΤΩΝ. Το θέμα των οπλικών συστημάτων είναι ίσως περίπλοκο νομικά και δεν έχω εύκολη πρόταση: Αλλά στα καθημερινά πράγματα υπάρχει τρόπος!
”Για την Ελλάδα, ρε γαμώτο!”
ΠΗΓΗ: http://www.onalert.gr
