Νέα συγκέντρωση σήμερα το απόγευμα. Ήδη, από τα ξημερώματα της Πέμπτης, δεκάδες πολίτες βρίσκονται στην πλατεία Συντάγματος. Εν τω μεταξύ, ένα 24ωρο μετά, έχει αρχίσει να ξεκαθαρίζει η εικόνα για το ποιος ήταν ο αυτόχειρας και ποιοι λόγοι τον οδήγησαν να θέσει τέλος στη ζωή του με αυτόν το συμβολικό τρόπο.
«Το περιεχόμενο του σημειώματος είναι η φωνή του πατέρα μου, το πολιτικό περιεχόμενο της πράξης του» δηλώνει η κόρη του στην εφημερίδα Τα Νέα.
«Ηθελε με την αυτοκτονία του να στείλει πολιτικό μήνυμα. Ηταν έντονα πολιτικοποιημένος αλλά και οργισμένος» δήλωσε στην εφημερίδα ο Αντώνης Σκαρμούτσος, γείτονας και φίλος του.
Ο 77χρονος συνταξιούχος ήταν άνθρωπος που μετείχε στα κοινά, έντονα πολιτικοποιημένος στον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς, αλλά και οργισμένος με τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης. Ο αυτόχειρας δεν φαίνεται να είχε χρέη, ώστε εξαιτίας τους να οδηγήθηκε στην αυτοκτονία, είχε υποστεί όμως, όπως όλοι οι συνταξιούχοι, σημαντικές περικοπές στη σύνταξή του.
Ο συνταξιούχος φαρμακοποιός, με καταγωγή από την Καρδίτσα, έμενε μόνος του σε μια πολυκατοικία επί της οδού Λασκαρίδη στους Αμπελοκήπους. Στη γειτονιά διατηρούσε φαρμακείο έως το 1994, οπότε το πούλησε και συνταξιοδοτήθηκε. Οι γείτονές του τον περιγράφουν ως «εξαιρετικό άνθρωπο», κοινωνικό, ευγενή, καλλιεργημένο, με πολιτική σκέψη και δράση στα κοινά.
Παρά το γεγονός ότι είχε την αφίσα με το «Δεν πληρώνω» στο μπαλκόνι του, ο 77χρονος δεν είχε χρέη. Αντίθετα, σύμφωνα με πληροφορίες, προχθές το βράδυ έσπευσε να πληρώσει τα κοινόχρηστα της πολυκατοικίας πολύ νωρίτερα από ό,τι συνήθιζε και δικαιολόγησε τη βιασύνη του λέγοντας ότι μπορεί να έμπαινε σε νοσοκομείο.
Ο 77χρονος συνταξιούχος επέλεξε να θέσει τέλος στη ζωή του στην πλατεία Συντάγματος, μια ανάσα από το Κοινοβούλιο, ενώπιον των συμπολιτών του. Το πολιτικό μήνυμα της πράξης του επιβεβαιώνεται από το μήνυμα που άφησε:
«Η κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου εκμηδένισε κυριολεκτικά τη δυνατότητα επιβίωσής μου που στηριζόταν σε μία αξιοπρεπή σύνταξη που επί 35 χρόνια εγώ μόνον (χωρίς ενίσχυση κράτους) πλήρωνα γι’αυτή.
»Επειδή έχω μία ηλικία που δεν μου δίνει την ατομική δυνατότητα δυναμικής αντίδρασης (χωρίς βέβαια να αποκλείω αν ένας Έλληνας έπαιρνε το καλάσνικοφ, ο δεύτερος θα ήμουν εγώ) δεν βρίσκω άλλη λύση από ένα αξιοπρεπές τέλος πριν αρχίσω να ψάχνω στα σκουπίδια για την διατροφή μου.
»Πιστεύω πως οι νέοι χωρίς μέλλον, κάποια μέρα θα πάρουν τα όπλα και στην πλατεία Συντάγματος θα κρεμάσουν ανάποδα τους εθνικούς προδότες όπως έκαναν το 1945 οι Ιταλοί στον Μουσολίνι (πιάτσα πορέτο του Μιλάνου)».
