”Από την άποψη της στρατηγικής μας από κοινού με Έλληνες συναδέλφους μας, το λιμάνι της Θεσσαλονίκης έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον”. Αυτό είπε ο πρόεδρος της κρατικής εταιρείας ”Ρωσικοί Σιδηρόδρομοι”, Βλαντιμίρ Γιακούνιν, ο οποίος προσέθεσε ότι ”οι Έλληνες τώρα μόνοι τους προσδιορίζουν και πιθανόν θα μετακινήσουν τις προθεσμίες αυτές, αλλά νομίζω ότι εντός ενός μηνός θα αποφασίσουν παρόλ’ αυτά”.
Το μόνο νέο στοιχείο, το οποίο προκύπτει από αυτά που είπε ο κ.Γιακούνιν, είναι ότι οι Έλληνες δεν έχουν αποφασίσει ακόμη. Διότι από ό,τι γνωρίζουμε οι Έλληνες έχουν αποφασίσει: Το ΤΑΙΠΕΔ ανακοίνωσε ότι θα πωληθεί το 67% των μετοχών του ΟΛΘ.
Ήταν μία απόφαση, η οποία κατά μία διαβολική σύμπτωση, ήταν και η άποψη μίας από τις εταιρείες που έχουν ενδιαφερθεί για το λιμάνι: Της HUTCHISON, με έδρα το Χονγκ Κονγκ.
Υπέρ της παραχώρησης του λιμανιού στην HUTCHISON τάχθηκε και ο απερχόμενος δήμαρχος Θεσσαλονίκης, παρά το γεγονός ότι η θέση που εξέφρασε στο Δημοτικό Συμβούλιο ήταν υπέρ της παραχώρησης δραστηριοτήτων στο λιμάνι και κατά της πώλησης μετοχών.
Δηλαδή αυτός που είναι υπέρ της παραχώρησης δραστηριοτήτων, θέλει να δοθεί το λιμάνι στη μόνη εταιρεία που ενδιαφέρεται, αλλά υπό την προϋπόθεση ότι θα αγοράσει μετοχές και όχι δραστηριότητες.
Το μόνο που -κατά δήλωσή του- τον ενδιαφέρει είναι να παραχωρηθεί στον Δήμο Θεσσαλονίκης ο πρώτος προβλήτας, ο οποίος όμως δε φιλοξενεί λιμενικές δραστηριότητες, αλλά προσφέρεται για ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον real estate. Τι να το κάνει; Ξέρει ο Δήμος απο real estate και δεν το έχουμε πληροφορηθεί;
Την ίδια στιγμή, ο μικρότερος κυβερνητικός εταίρος, ο οποίος έχει αναλάβει τη διοίκηση του λιμανιού (ο πρόεδρος του ΟΛΘ είναι στενός συνεργάτης και άνθρωπος της απόλυτης εμπιστοσύνης του προέδρου του ΠΑΣΟΚ), εξανίσταται κατά της πώλησης μετοχών και τάσσεται υπέρ της παραχώρησης δραστηριοτήτων.
Έχω την εντύπωση ότι διαμορφώνεται ένα τοπίο καχυποψίας με διάφορους παίκτες, οι θέσεις των οποίων συμπτωματικά ταιριάζουν με τους στόχους, τους οποίους έχουν οι επιχειρήσεις που ενδιαφέρονται για το ίδιο το λιμάνι.
Κάτι που δε φαίνεται να είναι χρήσιμο για το ίδιο το λιμάνι.
Μπορεί να δοθεί η εντύπωση ότι οι πολιτικοί παίκτες εκπροσωπούν επιχειρηματικά συμφέροντα. Κι αυτό πρέπει να αποφευχθεί, γιατί θα ακυρώσει το εγχείρημα της αναβάθμισης του λιμανιού.
Πρέπει, λοιπόν, να έλθει η κυβέρνηση και να πει ποιος είναι ο στόχος της ιδιωτικοποίησης που προωθεί. Η ”ανάπτυξη του λιμανιού” δεν είναι επαρκής απάντηση. Χρειάζεται η οριοθέτηση και η ποσοτικοποίηση του στόχου, καθώς και η παρουσίαση της μεθόδου που αυτός θα επιτευχθεί.
Διότι μέχρι στιγμής το μόνο που έχουμε βέβαιο είναι ότι για να ενδιαφέρονται εταιρείες, προσδοκούν κέρδη. Αν δείχνουν όλα συμφωνημένα από τα πριν, ακόμη και αν δεν είναι, ουδείς θα έλθει να ενδιαφερθεί και η τιμή θα πέσει.
Και πάνω και κάτω από το τραπέζι…
