Δυστυχώς τα τελευταία τέσσερα χρόνια, έχουμε πάψει να μιλάμε για υπερφορολόγηση, και μιλάμε πλέον για «κύκλους υπερφορολόγησης». Αντί το κράτος να κάνει ότι είναι δυνατόν για να περιορίσει τη φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή, και να μειώσει τον δημόσιο τομέα που βρίσκεται στο απυρόβλητο, καταφεύγει στη φορολόγηση ουσιαστικά των πάντων, θεωρώντας ότι έτσι θα περιοριστεί το έλλειμμα και θα δημιουργηθεί πρωτογενές πλεόνασμα, που θα μειώνει τελικά το χρέος.
Αυτή η αντιαναπτυξιακή επιδρομή στα – όσα έχουν απομείνει – εισοδήματα επιχειρήσεων και πολιτών είναι ευθεία απειλή εναντίον της επιχειρηματικότητας και, κατά συνέπεια, της κοινωνικής συνοχής.
Εμείς προτείνουμε μέτρα για την ανάπτυξη και όχι μέτρα που τελικά έχουν σαφή υφεσιακό χαρακτήρα, και είναι εναντίον της ανάταξης της οικονομίας της χώρας.
Πρέπει η Κυβέρνηση επιτέλους να λάβει άμεσα μέτρα για την ανάπτυξη και να αποφασίσει έστω και τώρα να κινητοποιήσει τους ελεγκτικούς και φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς του κράτους. Για τον ΣΒΒΕ είναι απολύτως αντιφατικό από τη μια να λέμε ότι θέλουμε να υπάρχει υγιής παραγωγική βάση στη χώρα για να μπορέσει η Ελλάδα να εξέλθει από την κρίση, και από την άλλη να τρέφουμε θύλακες διαφθοράς με θύματα τις ίδιες τις επιχειρήσεις.
Αναρωτιέμαι αν πραγματικά μπορούμε να λύσουμε με τις κατάλληλες πολιτικές και με την κατάλληλη οργάνωση το ζήτημα. Μέχρι σήμερα, φαίνεται ότι αυτό είναι αδύνατον.
Από την άλλη μεριά, το θέμα της σταθερότητας του φορολογικού πλαισίου συζητείται διαχρονικά σ΄ αυτή τη χώρα, χωρίς ποτέ όμως να έχει δοθεί η αναμενόμενη λύση στο ζήτημα. Παρά το γεγονός ότι οι αρμόδιοι λειτουργοί της εκάστοτε κυβέρνησης κατανοούν την ανάγκη ύπαρξης σταθερού φορολογικού πλαισίου, εντούτοις μέχρι σήμερα αυτό δεν έχουμε δει να υλοποιείται ούτε κατ΄ ελάχιστο.
Στο πλαίσιο αυτό, η ανάγκη προσέλκυσης επενδύσεων, με στόχο τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την ουσιαστική συμβολή τους στην ανάταξη της οικονομίας και στην έξοδο της χώρας από την κρίση, δεν δικαιολογεί περαιτέρω καθυστερήσεις για το θέμα. Για μια ευρωπαϊκή χώρα όπως η Ελλάδα δεν είναι δυνατόν να μην γνωρίζει ούτε ο εγχώριος ούτε ο ξένος επενδυτής τον τρόπο και το ποσοστό φορολόγησής του σ΄ ένα βάθος πενταετίας.
Άλλωστε, με βάση πρόσφατες έρευνες γνώμης, το βασικό πρόσκομμα στην προσέλκυση ξένων άμεσων επενδύσεων είναι το υφιστάμενο νομικό καθεστώς, (πολυπλοκότητα, πολυνομία, γραφειοκρατία κλπ και ακολουθεί σε μικρή απόσταση το φορολογικό καθεστώς, το οποίο τόσο με βάση το ύψος των φορολογικών συντελεστών όσο και με την πολυπλοκότητα των διατάξεων, τελικά αποτελεί βασικό πρόσκομμα στη διαδικασία προσέλκυσης ξένων άμεσων επενδύσεων.
Για μας στον Σύνδεσμο Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ) είναι αναγκαίο να κωδικοποιηθεί άμεσα η υφισταμένη φορολογική νομοθεσία που αφορά τις επιχειρήσεις, με στόχο ακριβώς τη διευκόλυνση υποψήφιων επενδυτών, αλλά και τη μείωση της γραφειοκρατίας για τις υφιστάμενες επιχειρήσεις.
Κυρίες και Κύριοι,
Το δεύτερο ζήτημα που απασχολεί τις επιχειρήσεις είναι αυτό της κατάργησης ή και της μεταρρύθμισης υφιστάμενων διατάξεων οι οποίες πραγματικά είτε δημιουργούν αναίτια και μη ανταποδοτικά λειτουργικά έξοδα για τις επιχειρήσεις μας, είτε προκαλούν γραφειοκρατικά προσκόμματα στην καθημερινή τους λειτουργία.
Θα σας αναφέρω μερικές διατάξεις, γιατί δυστυχώς υπάρχουν πολλές, που δημιουργούν μεγάλα προσκόμματα στην καθημερινή λειτουργία των επιχειρήσεών μας:
- Συμψηφισμός οφειλών του Δημοσίου στις επιχειρήσεις με τις οφειλές των επιχειρήσεων στο Δημόσιο και στον ευρύτερο Δημόσιο τομέα.
Είναι δυνατόν να συνεχίζει το κράτος την ίδια τακτική, ενώ έχει διαπιστώσει ότι η συνέχιση της απουσίας ρευστότητας από την αγορά είναι σε βάρος του;
- Επιτάχυνση της διαδικασίας επιστροφής πιστωτικού ΦΠΑ.
Εξαιτίας της αδυναμίας του κρατικού μηχανισμού να προβεί σε ελέγχους και συνακόλουθα να βεβαιώσει τα ποσά επιστροφής, προτείνεται να δοθεί η δυνατότητα στις επιχειρήσεις με την υποβολή Υπεύθυνης Δήλωσης να καταβάλλεται το 50% του οφειλόμενου ποσού.
- Στο σημείο αυτό επιτρέψτε μου να κάνω μερικά σχόλια σε σχέση με τον νέο Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος. Πως είναι δυνατόν, για μια κυβέρνηση που θέλει να λέει ότι προσπαθεί να υλοποιήσει μεταρρυθμίσεις μεγάλου εύρους, όπως το ισχύον φορολογικό σύστημα, αυτό να είναι σε κάποια σημεία του πρόχειρα διατυπωμένο και αποσπασματικό. Και ευτυχώς, δεν βγήκαμε εμείς, οι μονίμως «κακοί επιχειρηματίες», να χαρακτηρίσουμε ως τέτοιον τον νέο ΚΦΕ. Είναι η ίδια η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής που σε έκθεσή της προβαίνει σ΄ αυτόν τον χαρακτηρισμό.
Και δεν έχει άδικο αφού, για παράδειγμα, στον νέο Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, συμπεριλαμβάνεται άρθρο που αφορά το ζήτημα της έκπτωσης των τόκων επιχειρηματικών δανείων, ασαφώς διατυπωμένο και εξόχως εχθρικό για τις επιχειρήσεις.
Κατά τον Κώδικα, η μη έκπτωση των τόκων δανείων συμβαίνει κατά το μέτρο που υπερβαίνουν αυτούς που θα προέκυπταν εάν το επιτόκιο ήταν ίσο με αυτό των εντόκων γραμματίων δημοσίου τρίμηνης διάρκειας κατά το χρόνο σύναψης του δανείου. Παράλληλα, προβλέπεται πως οι δαπάνες για τόκους δανείων δεν αναγνωρίζονται ως εκπιπτόμενες επιχειρηματικές δαπάνες στο βαθμό που οι πλεονάζουσες δαπάνες τόκων υπερβαίνουν το εικοσιπέντε τοις εκατό (25%) των φορολογητέων κερδών προ τόκων, φόρων και αποσβέσεων (κέρδη EBITDA). Έτσι, δημιουργείται πρόβλημα με τα τραπεζικά δάνεια για τα οποία έχει χορηγηθεί οποιασδήποτε μορφής εγγύηση από συνδεδεμένο με την επιχείρηση μέρος, καθώς δεν εκπίπτουν οι τόκοι τραπεζικών δανείων. Είναι απαράδεκτο σε μία εποχή όπου τα επιτόκια κυμαίνονται σε πολύ υψηλά επίπεδα (πάνω από 7,5%) να μπαίνει ένα ανώτατο όριο έκπτωσης τόκων και να φορολογείται ως κέρδος η επιπλέον διαφορά τόκων που πράγματι έχουν καταβληθεί στα τραπεζικά ιδρύματα.
Η εν λόγω διάταξη πέρα από το γεγονός πως κρίνεται αντιαναπτυξιακή, εξαιτίας του αποεπενδυτικού της χαρακτήρα, παράλληλα είναι άδικη καθώς προσαυξάνει πλασματικά τα φορολογικά αποτελέσματα των επιχειρήσεων. Με αυτόν τον τρόπο στοχοποιούνται οι επιχειρήσεις με υψηλό δανεισμό, ενώ ταυτόχρονα δημιουργείται μία ανυπόστατη εικόνα για μη πληρωμή φόρων από κέρδη, τα οποία όμως οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις δεν πραγματοποίησαν ποτέ.
- Ένα μεγάλο ζήτημα που επίσης έχει προκύψει το τελευταίο χρονικό διάστημα είναι αυτό της φορολόγησης των αφορολόγητων αποθεματικών.
Στο άρθρο 72 του νέου φορολογικού νόμου προβλέπεται η φορολόγηση των αφορολόγητων αποθεματικών εντός του 2014 και καταργείται ο αφορολόγητος σχηματισμός κεφαλαίων από το 2015. Όπως γνωρίζουμε όλοι μας, ένας τρόπος αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου των επιχειρήσεων και συνακόλουθα βελτίωσης της πιστοληπτικής τους ικανότητας, καθώς και, της κατ’ ελάχιστον εξασφάλισης των συναλλασσομένων (προμηθευτών, δανειστών) με αυτές είναι και η κεφαλαιοποίηση αφορολόγητων αποθεματικών, δυνατότητα η οποία καταργείται.
Με τη συγκεκριμένη διάταξη μεγάλο πλήγμα δέχεται η ρευστότητα των επιχειρήσεων, τη στιγμή μάλιστα που η φοροεισπραχτική πολιτική από μόνη της δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας.
Προτείνουμε να εξετασθεί η δυνατότητα νομοθετικής ρύθμισης μη φορολόγησης των αφορολογήτων αποθεματικών, εφόσον αυτά χρησιμοποιηθούν στην υλοποίηση επενδυτικών σχεδίων των επιχειρήσεων εντός εύλογου χρονικού διαστήματος από τη δημιουργία τους.
Υπογραμμίζουμε ότι και πάλι η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής θεωρεί τη ρύθμιση, εκτός από αντιφατική, απολύτως αντισυνταγματική.
- Το υψηλό κόστος φορολογίας στη μεταβίβαση μετοχών ΑΕ μη εισηγμένων στο ΧΑ σε συγγενείς Α’ Βαθμού.
Ο συντελεστής φορολογίας για την μεταβίβαση, γονική παροχή κλπ. ήταν 1,20% και με το νόμο 3842/2010 έγινε 5%, δηλαδή ο συντελεστής φορολογίας για την μεταβίβαση, δωρεά κλπ στα παιδιά και την σύζυγο αυξήθηκε υπερβολικά και αναιτιολόγητα περισσότερο από 400%.
Προτείνουμε το καθεστώς της συγκεκριμένης φορολογίας να επανέλθει τουλάχιστον στην προηγούμενη κατάσταση καθιερώνοντας ως συντελεστή φορολογίας έως 1,20% στη μεταβίβαση μετοχών ανωνύμων εταιριών μη εισηγμένων στο Χρηματιστήριο σε συγγενείς Α’ βαθμού.
- Τα ειδικά τέλη και επιβαρύνσεις: όπως γνωρίζετε υπάρχει πλήθος ειδικών τελών και επιβαρύνσεων, προφανώς μη ανταποδοτικών, τα οποία στις μέρες μας αποτελούν δυσβάσταχτο οικονομικό φορτίο για τις επιχειρήσεις μας. Επιπλέον τα συγκεκριμένα τέλη δεν έχουν κανέναν ανταποδοτικό χαρακτήρα. Για παράδειγμα η εισφορά του ποσοστού 0,6 της ΑΝΕ 128 στα δάνεια, η χαρτοσήμανση με 3,6% των ταμειακών διευκολύνσεων και γενικότερα των δανείων που παρέχουν οι μέτοχοι στις επιχειρήσεις που συμμετέχουν, κλπ.
Δεν θα ήθελα να επεκταθώ σε πολλά περισσότερα ζητήματα που έχουν σχέση με τη φορολογία και τις επιχειρήσεις, και τούτο διότι πρόκειται για θέματα που έχουμε επανειλημμένως επισημάνει και δημοσιοποιήσει με επαρκή τεκμηρίωση.
Κυρίες και Κύριοι,
Η Ελλάδα, βιώνει μια βαθιά κρίση που όμοιά της δεν έχουμε δει ποτέ. Ένα από τα κύρια ζητήματα που έχουν δημιουργηθεί είναι η σαφής τάση αποβιομηχάνισης της χώρας, η οποία και εξ’ αιτίας του επαχθούς φορολογικού καθεστώτος γίνεται μέρα με την ημέρα εντονότερη. Η διαχρονική απαξίωση του παραγωγικού ιστού της χώρας, έχει σήμερα τραγικά αποτελέσματα, αφού η απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας, ειδικά στην Ελληνική περιφέρεια, καθώς επίσης και η αναστολή της λειτουργίας πληθώρας μεταποιητικών επιχειρήσεων, έχουν οδηγήσει σε μαρασμό τις τοπικές οικονομικές κοινότητες και σε απόγνωση την κοινωνία συνολικά.
Γι’ αυτό θα πρέπει το υφιστάμενο φορολογικό πλαίσιο να έχει ως γνώμονα την ανάπτυξη, και ως στόχο την υλοποίηση επενδύσεων και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Ø Η έμπρακτη αναπτυξιακή διάσταση,
Ø Η διαφάνεια,
Ø Η απλότητα,
Ø Η κοινωνική δικαιοσύνη, και,
Ø Η ισοκατανομή των φορολογικών βαρών,
είναι για τον Σύνδεσμο Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος οι βασικές προϋποθέσεις για ν’ αποτελέσει πραγματικά το φορολογικό πλαίσιο της χώρας, μέρος της βασικής στρατηγικής για την ανάπτυξη της χώρας και αιχμή του δόρατος για την προσέλκυση επενδύσεων και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Στον Σύνδεσμο θεωρούμε ότι ο στόχος που έχουμε προτείνει στην Κυβέρνηση και στον ίδιο τον Πρωθυπουργό κ. Αντώνη Σαμαρά για συμμετοχή της μεταποίησης της πατρίδας μας στο σχηματισμό του ΑΕΠ σε ποσοστό 12% μέχρι το 2020 από το 9% που είναι σήμερα, μπορεί να πραγματωθεί με βεβαιότητα αν είναι ξεκάθαρο το φορολογικό πλαίσιο για τις επιχειρήσεις που είναι εγκατεστημένες στη χώρα.
Άρα, αυτό που απομένει είναι η λήψη των σωστών αποφάσεων που σε κάθε περίπτωση θα βοηθήσουν έμπρακτα στην ανάπτυξη της χώρας και στη διάσωση της εγχώριας επιχειρηματικότητας.
