Προηγούμενα υλικά που μπορούσαν να αλλάζουν σχήμα χρειάζονταν κάποιο εξωτερικό ερέθισμα για να «λάβουν την εντολή» να το κάνουν, όπως φως ή θερμότητα.
Ομάδα ερευνητών στις ΗΠΑ μπόρεσε να «κωδικοποιήσει μια ακολουθία μεταμορφώσεων σχήματος σε ένα πολυμερές, με την καθεμία να λαμβάνει χώρα σε προκαθορισμένη χρονική στιγμή. Οι λεπτομέρειες της συγκεκριμένης έρευνας παρατίθενται στο Nature Communications.
Οι αρχές αυτές, όπως σημειώνεται σε δημοσίευμα του BBC, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε εμφυτεύματα χορήγησης φαρμάκου στο εσωτερικό του ανθρώπινου σώματος, αλλά και στη βαριά βιομηχανία.
Ο καθηγητής Σεργκέι Σέικο, του University of North Carolina at Chapell Hill, και οι συνάδελφοί του εισήγαγαν δύο τύπους χημικών δεσμών στο πολυμερές τους: Μόνιμους δεσμούς και δυναμικούς (ή αναστρέψιμους). Οι μόνιμοι «αποθηκεύουν» το τελικό σχήμα του υλικού, ενώ οι δυναμικοί ελέγχουν το πόσο γρήγορα μπορεί να πάρει αυτή τη μορφή.
Κατά τον καθηγητή Σέικο, υπήρχαν πολλοί παράμετροι στο υλικό, οι οποίοι επέτρεψαν στους επιστήμονες να ελέγξουν τις αλλαγές.
Ως απόδειξη, η ομάδα σχεδίασε ένα συνθετικό λουλούδι το οποίο «άνθισε» με τρόπο που είχε προγραμματιστεί εκ των προτέρων. «Θέλαμε να κάνουμε πιο ξεκάθαρο το όλο concept. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα στη φύση, όπως τα λουλούδια, που αλλάζουν το σχήμα τους με το πέρασμα του χρόνου» είπε ο καθηγητής Σέικο στο BBC News.
Όσον αφορά στον χρονικό έλεγχο, ο Σέικο σημείωσε ότι δεν είναι δυνατός ο έλεγχος μεταξύ 20 και 21 δευτερολέπτων, αλλά είναι δυνατός μεταξύ 20 και 60 λεπτών, δύο λεπτών και πέντε λεπτών. «Μπορούμε να ελέγχουμε τις αλλαγές σχήματος με αρκετή ακρίβεια σε κλίμακα λεπτών και ωρών» πρόσθεσε.
