Το 2014 προβλέπετε ανάπτυξη 0,6%, πρωτογενές πλεόνασμα 2,8 δις. Ευρώ, αύξηση εσόδων 2,5 δις. Ευρώ αλλά και 2,7δις. Ευρώ περικοπή δαπανών.
Από όπου και να το πιάσεις, με το ζόρι μπορείς να το δεις κάτι το θετικό που να πηγάζει από τον προϋπολογισμό του 2014.
Ναι με να παρατηρείται μία βελτίωση στα μακροοικονομικά μεγέθη, στην εικόνα δηλαδή των αριθμών ωστόσο η πραγματική εικόνα είναι τραγική.
Μπορείς κάποιος να μας πει πως θα μειωθεί το 37% ανεργίας που αναμένεται να φτάσει η ανεργία; Κάποιος να απαντήσει πώς μπορεί μία τετραμελής οικογένεια να ζήσει με 400 ευρώ -αν τα παίρνει δηλαδή και αυτά-; Πώς θα σπουδάσουν τα παιδιά μας; για ποια δημόσια παιδεία μιλάμε;
Μάλλον μιλάμε για μία γενιά δύο ταχυτήτων. Αυτών που «έχουν» για να στείλουν τα παιδιά τους στα κολέγια και αυτών που δεν «έχουν» και θα παραμείνουν τα παιδιά τους σε δημόσεια σχολεία που θα αδυνατούν να αναπτύξουν εκπαιδευτικό έργο λόγω οικονομικών περικοπών.
Δραστικές θα είναι οι περικοπές στις πρωτογενείς δαπάνες- δηλαδή στις πληρωμές για μισθούς, συντάξεις, επιχορηγήσεις στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης- οι οποίες στόχος είναι να περιοριστούν στα 40,3 δισ ευρώ, δηλαδή περίπου 3,4 δισ ευρώ χαμηλότερα από φέτος. Είναι ενδεικτικό ότι περίπου 2,3 δισ ευρώ θα περικοπούν από τα κονδύλια για τη κοινωνική ασφάλιση και τη περίθαλψη, μεταξύ των οποίων και του ΕΚΑΣ που θα καταβάλλεται από τη 1η Ιανουαρίου του 2014 μόνο σε άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών.
Την ίδια ώρα για την «επενδυτική» απόβαση αμερικανικών funds στην Ελλάδα γράφουν οι Financial Times, οι οποίοι μιλούν για «πολύ δυνατό ενδιαφέρον, στον βαθμό όπου οι ελληνικές τράπεζες πιέζουν την ελληνική κυβέρνηση να επανεξετάσει το ενδεχόμενο της νέας ιδιωτικοποίησης στον ταλαιπωρημένο αυτό τομέα».
Είναι η στιγμή που κάποιος λέει. «Εγώ που ζω;»
