Οι «Φυσικές Επιστήμες στο Προσκήνιο – Ελλάδα» είναι το αντίστοιχο πρόγραμμα της Ελλάδας.
Στην Ελλάδα για το 2016, διοργανώθηκαν από το Εργαστηριακό Κέντρο Φυσικών Επιστηµών (Ε.Κ.Φ.Ε.) στο Αιγάλεω και την Ελληνική Συντονιστική Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Προγράµµατος «Οι Φυσικές Επιστήµες στο Προσκήνιο – Ευρώπη», στις 11-12 Νοεµβρίου 2016, στο Ε.Κ.Φ.Ε. στο Αιγάλεω στην Αθήνα, οι 9οι Πανελλήνιοι Αγώνες Κατασκευών και Πειραµάτων Φυσικών Επιστηµών, µε θέµα: «Εφευρίσκοντας το µέλλον στην εκπαίδευση των Φυσικών Επιστηµών». Στη φετινή διοργάνωση έλαβαν μέρος με εργασίες σχετικές με τις φυσικές επιστήμες 60 εκπαιδευτικοί Πρωτοβάθµιας και ∆ευτεροβάθµιας Εκπαίδευσης και 315 μαθητές από όλη την Ελλάδα µε 150 διαφορετικά πειράµατα και κατασκευές.
Βραβεύθηκαν εννέα εργασίες οι οποίες θα μετέχουν στο Ελληνικό περίπτερο στην κεντρική εκδήλωση του προγράμματος «Science on Stage – Europe» που θα πραγματοποιηθεί από 29 Ιουνίου 2017 έως 2 Ιουλίου 2017, στο Debrecen στην Ουγγαρία. Από τις εννέα εργασίες οι τέσσερις πρώτες θα διαγωνισθούν μαζί με τις εργασίες των άλλων εκπαιδευτικών από τις 29 χώρες που μετέχουν στο πρόγραμμα.
Την τέταρτη θέση στα Βραβεία κατέλαβε η εργασία της κας Ευαγγελίας Παρισοπούλου, υποψήφιας διδάκτορος του Τμήματος Χημείας του ΑΠΘ στη Διδακτική της Χημείας, με επιβλέποντα τον καθηγητή κ. Πάνο Γιαννακουδάκη, με θέμα «Εφαρμογή μίας κλειστής διάταξης συλλογής αερίου στη μελέτη οξειδοαναγωγικής αντίδρασης παραγωγής αερίου στο σχολικό εργαστήριο». Η εργασία αποτελεί μέρος της διδακτορικής διατριβής που εκπονεί η κα. Παρισοπούλου.
Η εργασία της κας Παρισοπούλου ήταν η μοναδική με αντικείμενο τη Χημεία που βραβεύτηκε (πέντε σχετικές με φυσική, μία με ρομποτική και δύο με βιολογία) αν και οι συμμετοχές Χημικών εκπαιδευτικών ήταν πολύ λίγες σε σχέση με των Φυσικών και των Βιολόγων.
Τα κριτήρια αξιολόγησης των εργασιών ήταν:
1. Η συμβολή της προτεινόμενης εργασίας ή του εκπαιδευτικού υλικού στην κατανόηση βασικών εννοιών των Φυσικών Επιστημών στο πλαίσιο του θέματος: «Εφευρίσκοντας το μέλλον στην εκπαίδευση των Φυσικών Επιστημών».
2. Ο βαθμός αλληλεπιδραστικότητας της εργασίας με τους μαθητές.
3. Ο βαθμός πρωτοτυπίας της εργασίας.
4. Η δυνατότητα αναπαραγωγής και διάχυσης στην εκπαιδευτική κοινότητα (εκπαιδευτικούς ή μαθητές)
5. Η ποιότητα και η αισθητική της κατασκευής ή του εκπαιδευτικού υλικού.
