Την τελευταία πενταετία όσοι ασχολούμαστε με την τοπική αυτοδιοίκηση ζήσαμε μια τεράστια ανατροπή. Η κατακόρυφη μείωση του στελεχιακού δυναμικού, η συρρίκνωση των εσόδων των δήμων και τέλος η αύξηση των αρμοδιοτήτων, μέσω της μεταβίβασης λειτουργιών του κεντρικού κράτους στην αυτοδιοίκηση, δημιούργησαν ένα ασφυκτικό πλαίσιο δράσης. Αν λάβουμε υπόψη ότι η μεταβίβαση των αρμοδιοτήτων αυτών έγινε χωρίς την μεταφορά των αντίστοιχων πόρων, οικονομικών και ανθρωπίνων, η κατάσταση μπορεί να χαρακτηριστεί τραγική.
Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, αποτελεί μονόδρομο για τους πρωτοβάθμιους ΟΤΑ η χρήση χρηματοδοτικών εργαλείων που θα ενισχύσουν την δραστηριότητα τους. Η στρατηγική αξιοποίησης μόνο του ΕΣΠΑ δεν μπορεί να καλύψει τις αυξημένες ανάγκες. Οι Δήμοι πρέπει να γίνουν ανταγωνιστικοί και να αναπτύξουν όλες εκείνες τις υπηρεσιακές δομές και λειτουργίες ώστε να μπορούν να διεκδικήσουν πόρους από κάθε πιθανή πηγή. Δυστυχώς όμως η “γήρανση” του εναπομείναντος προσωπικού συνεπάγεται συνήθως την έλλειψη, ή και πλήρη απουσία, εξειδικευμένων στελεχών που μπορούν να παρακολουθούν την πολιτική των διαχειριστικών αρχών, να προετοιμάζουν κατάλληλες προτάσεις προς υποβολή αλλά και να εξασφαλίζουν την ομαλή εκτέλεση των προγραμμάτων με στόχο τα μέγιστα δυνατά αποτελέσματα.
Συνεπώς είναι απαραίτητο να δωθεί στους Δήμους η δυνατότητα πρόσληψης εξειδικευμένου προσωπικού. Πρέπει να πρόκειται για ικανά στελέχη στο να διαμορφώνουν προτάσεις που μέσω της υλοποίησης τους θα προκύπτει πραγματικά προστιθέμενη αξία για τις τοπικές κοινωνίες. Δράσεις και προγράμματα που δεν θα αποτελούν ευκαιριακές προσπάθειες κατασπατάλησης χρημάτων των διάφορων ταμείων. Ευκαιριακές επιλογές δράσεων που δεν είναι όριμες, τόσο σε υπηρεσιακό-επιχειρησιακό επίπεδο όσο και σε επίπεδο αποδοχής από την κοινωνία, δεν πρέπει να επιλέγονται στον βωμό της προσπάθειας αύξησης των δεικτών απορροφητικότητας. Η πολιτική αυτή οδηγεί στον αποπροσανατολισμό και κατασπατάληση των περιορισμένων δυνάμεων που έχουμε αφήνοντας στην άκρη σοβαρά ζητήματα που μπορεί να μην είναι “επιλέξιμα” αλλά αποτελούν προβλήματα της καθημερινότητας που απαιτούν λύση.
