Όπως αποτυπώνεται στη 12η ετήσια έκθεση «Νόμος και περιβάλλον στην Ελλάδα: Έκθεση 2016 για την εφαρμογή της περιβαλλοντικής νομοθεσίας» του WWF Ελλάς, η αντιμετώπιση των δασικών οικοσυστημάτων από τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών αντανακλά τη σημασία που δίνουν συνολικά στον φυσικό πλούτο της χώρας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι παραμένουν απαράλλακτοι έως σήμερα οι νόμοι 4280/2014 και 4315/2014, οι οποίοι είχαν χαρακτηριστεί ως «δασοκτόνοι» από πολλούς βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς επισφράγισαν μία σειρά από ιδιαιτέρως βλαπτικές επεμβάσεις για τα δασικά οικοσυστήματα, όπως η εγκατάσταση σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων, βιομηχανικών και βιοτεχνικών μονάδων, επιχειρηματικών πάρκων κ.ά..
Όσον αφορά στους Δασικούς Χάρτες, αν και η πορεία σύνταξής τους φαίνεται να έχει προχωρήσει, σε κάποιο βαθμό, αφού ολοκληρώθηκε η κατάρτιση σε 11 Περιφερειακές Ενότητες και συνεχίζεται σε άλλες 10, οι εργασίες ανάρτησης και κύρωσής τους παραμένουν σε πρώιμο στάδιο.
Ειδικότερα, όπως αναφέρεται στην έκθεση του WWF Ελλάς, έως τον Ιούλιο του 2014 είχαν αναρτηθεί οι χάρτες συνολικά 74 δημοτικών και τοπικών κοινοτήτων, από τους οποίους είχαν κυρωθεί μόνο 12 τοπικών κοινοτήτων. Συνολικά φαίνεται να έχουν αναρτηθεί χάρτες για το 1% της επικράτειας.
Στις 18 Μαΐου 2016 το σχέδιο νόμου με τα προαπαιτούμενα περιείχε και ρυθμίσεις για τους Δασικούς Χάρτες, «που διαιωνίζουν την απαράδεκτη και διάχυτη πολιτική αντίληψη ότι η νομιμοποίηση της περιβαλλοντικής παρανομίας αποτελεί δημόσιο συμφέρον, ενώ η πάταξή της και η διαφύλαξη του φυσικού μας πλούτου είναι ανεπιθύμητη πολυτέλεια», όπως σημειώνουν χαρακτηριστικά οι συντάκτες της έκθεσης.
Ιδιαίτερα προβληματική ήταν η προτεινόμενη στο αρχικό σχέδιο νόμου τροποποίηση του άρθρου 23 του νόμου 3889/2010 που επιχειρούσε να νομιμοποιήσει αυθαίρετα ανεγερθέντες οικισμούς ακόμα και σε δασική γη, τους οποίους θα κατέγραφε με «ιώδες περίγραμμα», περιβάλλοντάς τις μάλιστα με ένα ασαφές καθεστώς διαχείρισης. Σύμφωνα με WWF Ελλάς, η συγκεκριμένη ρύθμιση σήμαινε την έναρξη διαδικασίας οριζόντιας τακτοποίησης παράνομων αλλαγών χρήσεων γης εις βάρος της δασικής γης, για πρώτη φορά από την έναρξη του νομοθετικού καταιγισμού με ρυθμίσεις και νέες «κόκκινες γραμμές» υπέρ της τακτοποίησης αυθαιρέτων.
Μετά τις έντονες πιέσεις, ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Γιάννης Τσιρώνης κατέθεσε νομοτεχνική βελτίωση και στις «οικιστικές πυκνώσεις» που θα περιγράφονται με ιώδες χρώμα θα εφαρμόζεται η δασική νομοθεσία, ωστόσο θα εξαιρούνται από τη διαδικασία ανάρτησης των Δασικών Χαρτών, για να προχωρήσει η διαδικασία ανάρτησης και κύρωσής τους.
Παρά τις όποιες βελτιώσεις, σύμφωνα με τους συντάκτες της έκθεσης του WWF Ελλάς, τα άρθρα 23 και 24 ανατρέπουν βασικούς άξονες της δασικής νομοθεσίας και είναι αμφίβολης συνταγματικότητας καθώς η «οικιστική αξιοποίηση» των δασών και δασικών εκτάσεων απαγορευόταν ακόμα και πριν το Σύνταγμα του 1975.
Επίσης, ο κ. Τσιρώνης, σε σχετική απόφαση για τον ορισμό της «οικιστική πύκνωσης» καθορίζει ότι υπεύθυνοι για την οριοθέτηση είναι οι δήμοι και ότι οι συγκεκριμένες περιοχές μένουν εκτός της διαδικασίας ανάρτησης, ενώ τυχόν δασικές εκτάσεις εντός των περιοχών αυτών συνεχίζουν να υπάγονται στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας.
«Είναι φανερό ότι η απόφαση δεν παίρνει υπόψη της τον χαρακτήρα της έκτασης για την τελική οριοθέτηση της «οικιστικής πύκνωσης», αφού η ίδια η αυθαίρετα πολεοδομημένη έκταση είναι δυνατόν να καλύπτει εκτάσεις που είχαν δασικό χαρακτήρα», σημειώνεται στην έκθεση της περιβαλλοντικής οργάνωσης.
Η οριοθέτηση επίσης γίνεται από τους δήμους, χωρίς να ληφθεί υπόψη η θέση της δασικής υπηρεσίας. Όπως υπογραμμίζεται στην έκθεση, το θέμα των οικιστικών πυκνώσεων, «θα μας απασχολήσει και στο μέλλον, καθώς αντί να δίνει λύσεις στο πρόβλημα των διοικητικών ορίων των οικισμών, προσθέτει άλλη μία κατηγορία χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις προηγούμενες χρήσεις γης των εν λόγω εκτάσεων».
Πηγή: http://www.tovima.gr/society/article/?aid=835727
