«Τα δύο τρίτα των μεταναστών το 2012 ήρθαν στη Γερμανία από κράτη της ΕΕ. Ισχυρό ρεύμα μετανάστευσης σημειώθηκε από την Ισπανία, την Ελλάδα, την Ιταλία και την Πορτογαλία, δηλαδή από χώρες που υποφέρουν» από τις πολιτικές λιτότητας, εμπνεύσεως της ίδια της Γερμανίας, επισημαίνει ο γερμανικός Τύπος.
Προβληματισμός εκφράζεται και για όσους εγκαταλείπουν τη Γερμανία, συνήθως άνθρωποι υψηλής μόρφωσης και προσόντων.
«Τα αίτια της μετανάστευσης διαφεύγουν της προσοχής. Τα δύο τρίτα των μεταναστών το 2012 ήρθαν στη Γερμανία από κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ισχυρό ρεύμα μετανάστευσης σημειώθηκε από την Ισπανία, την Ελλάδα, την Ιταλία και την Πορτογαλία, δηλαδή από χώρες που υποφέρουν κάτω από το βάρος της επιβληθείσας από τη Γερμανία πολιτικής λιτότητας.»
» Ως εκ τούτου, θα ήταν λογικό να θεωρήσει κανείς τους μετανάστες θύματα των παγκόσμιων πολιτικών και οικονομικών συνθηκών για τις οποίες ευθύνεται η Γερμανία», επισημαίνει η εφημερίδα «Neues Deutschland», ενώ η «Berliner Zeitung» παραθέτει τη δήλωση του υπουργού Εσωτερικών Τόμας Ντε Μεζιέρ, ο οποίος χαιρέτισε την ενίσχυση της μετανάστευσης εξειδικευμένων εργαζόμενων από χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης.
«Η Γερμανία εξαρτάται από αυτούς τους ανθρώπους», δήλωσε ο κ. Ντε Μεζιέρ, τοποθέτηση η οποία εκλήφθηκε ως αιχμή προς το αδελφό κόμμα των Χριστιανοκοινωνιστών, που καλλιεργεί, όπως εκτιμά η εφημερίδα, κλίμα κατά της ελεύθερης κυκλοφορίας προσώπων.
Αξιοσημείωτο, ωστόσο, είναι και το στοιχείο της αύξησης εκείνων που εγκαταλείπουν τη Γερμανία.
Η «Neue Osnabrücker Zeitung» διερωτάται: «Τι γίνεται με το 5% της αύξησης αυτών που έφυγαν από τη Γερμανία; Φεύγουν άτομα με υψηλή κατάρτιση: γιατροί που αμείβονται καλύτερα και επιζητούν πιο ανθρώπινες ώρες εργασίας, επιστήμονες σε αναζήτηση διεθνούς αναγνώρισης και αλλοδαποί μηχανικοί, οι οποίοι προτιμούν να μεταδώσουν στις πατρίδες τους τις γνώσεις που απέκτησαν» αναφέρει και προσθέτει ότι «οι επιπτώσεις της ευρωκρίσης αποδυνάμωσαν μεν την τάση των ατόμων που φεύγουν, είναι ωστόσο απαραίτητο να διευρύνει κανείς την οπτική του γωνία και να μην αναρωτιέται μόνο “ποιος έρχεται”».
