1. Ένα φορολογικό σύστημα δεν πρέπει να εστιάζεται ΜΟΝΟ σε εισπρακτικό χαρακτήρα, διότι από αυτό εξαρτάται το μέλλον αλλά και η ανάπτυξη του αγροτικού χώρου και η δυνατότητα της συμβολής του αγροτικού τομέα στην ανάταξη της χώρας.
2. Ο αγροτικός κόσμος πρέπει να συνεισφέρει χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις του και ανάλογα με την συμμετοχή στην παραγωγή του ΑΕΠ.
3. Η τιμολόγηση των προϊόντων πρέπει να είναι ενιαία για όλους τους παραγωγούς αγροτικών προϊόντων, γιατί αυτοί που παράγουν ή δηλώνουν ότι παράγουν αγροτικά προϊόντα μπορεί να είναι: Α. κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, Β. ετεροεπαγγελματίες, Γ. δημόσιοι υπάλληλοι, Δ. συνταξιούχοι ή/& Ε. ιδιωτικοί υπάλληλοι. Πρέπει να υπάρξει μέσα από αυτή τη διαδικασία μέριμνα κινήτρων για τους κατά κύριο επάγγελμα που δεν θα επιβάλλει μια βίαιη αλλαγή.
4. Είναι η ποιο κατάλληλη στιγμή να προβλεφθεί η σύσταση μιας ειδικού τύπου αγροτικής εταιρείας που για τη σύστασή της θα πρέπει τα 2/3 των μελών της να είναι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες και να μπορεί να μεταποιεί-εμπορεύεται αυστηρά και μόνο τα δικά της προϊόντα χωρίς να έχει το δικαίωμα να ασκεί εμπορική δραστηριότητα αγοράζοντας από τρίτους. Έτσι θα καλυφθεί η, κατά κύριο λόγο, οικογενειακή μορφή εκμετάλλευση της ελληνικής υπαίθρου, ενώ θα λειτουργήσει για την υποστήριξη συλλογικών δράσεων στον αγροτικό χώρο.
5. Η φύση παρουσιάζει κύκλους (11ετής έξαρση ηλιακών κηλίδων, 6ετές el Ninio κλπ) που στην ζωική παραγωγή είναι 3ετής και στην φυτική παραγωγή 5ετής. Ο μόνος τρόπος να μην υπερφορολογούνται οι αγρότες ΑΔΙΚΩΣ, και με ισχυρές διακυμάνσεις, είναι η αγροτική φορολόγηση να γίνεται σε 5ετή κυλιόμενο μέσο όρο, κάθε έτος.
6. Πρέπει να προβλεφθεί ότι τα μέσα της αγροτικής παραγωγής (Γη, νερό κλπ) θα υπόκεινται σε ειδικές ρυθμίσεις, διότι είναι τα εργαλεία της παραγωγής εθνικού πλούτου και τροφής, όπως συμβαίνει σε άλλες εκμεταλλεύσεις, πχ με τις ξενοδοχειακές μονάδες κλπ.
7. Όλες οι αγροτικές εκμεταλλεύσεις απαιτούν σοβαρές επενδύσεις σε μηχανικό εξοπλισμό, εγκαταστάσεις και μέσα, αλλά και άλλα, τα οποία παρουσιάζουν πολύ ειδικές μορφές αποσβέσεων και πρέπει να λαμβάνονται υπ’ όψη κατά τον υπολογισμό των αποτελεσμάτων (πχ πραγματική αποτίμηση επενδυμένου-ενσωματωμένου κεφαλαίου δενδρωδών καλλιεργειών, πραγματική αποτίμηση ζωικού κεφαλαίου κλπ).
8. Η συνεχής εργασιακή διαθεσιμότητα ή/& αγροτική απασχόληση σε μορφή «24/7» επιβάλει τελείως διαφορετική αποτίμηση της συμβολής του ανθρώπινου δυναμικού στο τελικό αποτέλεσμα της αγροτικής εκμετάλλευσης, και διαχείρισης της, ώστε να μην καταστεί αντικίνητρο αγροτικής ανάπτυξης. Αυτό επιβάλλει διαφοροποίηση προς τα κάτω των συντελεστών φορολόγησης.
9. Η μία από τις τρεις «ατμομηχανές» ανάπτυξης της Ελλάδος (κατά MacKinsey), η γεωργία, έχει άμεση ανάγκη αναπτυξιακών στηριγμάτων και συμφωνημένης μακροχρόνιας αγροτικής πολιτικής, ταυτόχρονα με την εξασφάλιση υγιούς ανταγωνισμού και αναλογικής συμμετοχής στα δημόσια βάρη.
Η αγροτική κοινωνία, ως η μόνη υπάρχουσα οργανική κοινωνία, χρειάζεται εργαλεία κοινωνικής οικονομίας, που δεν συμπίπτουν με την ενιαία οριζόντια ισοπεδωτική οπτική της οικονομίας της αγοράς.
Η ΠΕΝΑ συνεργάστηκε και εκπόνησε κοινή θέση με το ΓΕΩΤΕΕ, την Εταιρεία Αγροτικής οικονομίας-ΕΤΑΓΡΟ και καθηγητές από τα πέντε Πανεπιστήμια της Ελλάδος που χειρίζονται θέματα Αγροτικής Οικονομίας.
Η ΠΕΝΑ, ως η μόνη θεσμική αγροτική συνδικαλιστική οργάνωση που λειτουργεί για τους Νέους Αγρότες ζήτησε εγκαίρως (5 Οκτ 2012) & θεσμικά, συνάντηση με την πολιτική ηγεσία του ΥπΑΑΤ ως συγκροτημένη αγροτική συνδικαλιστική οργάνωση.
