«Ναι, εφόσον πάσχει από το σύνδρομο του «παγωμένου ώμου», μια ασθένεια με άγνωστη αιτιολογία, ή κατ’ άλλους λόγω αυτόματου τραυματισμού που δεν έγινε αντιληπτός, που πλήττει ιδιαίτερα τις γυναίκες μετά την ηλικία των 40 ετών και με πολλά επώδυνα συμπτώματα παρεμπόδισης της κινητικότητας, εφόσον αυτή δεν έχει αντιμετωπιστεί θεραπευτικά», τονίζει ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός Γιώργος-Ελευθέριος Κατσιφαράκης, Ειδικός Αθλητικών Κακώσεων και MIS Αρθρώσεων και Σπονδυλικής Στήλης, Διευθυντής και Επιστημονικός Υπεύθυνος του ορθοπεδικού τμήματος της Κλινικής Λευκός Σταυρός.
Αυτή η πάθηση, που είναι επίσης γνωστή και ως περιαρθρίτιδα του ώμου, προσβάλλει συνήθως μόνο τον έναν ώμο, με τους ασθενείς να ταλαιπωρούνται και να δυσκολεύονται να κάνουν ακόμα και απλές κινήσεις, όπως το να σηκώσουν το χέρι τους.
«Ο πόνος έχει διαβάθμιση και μπορεί να είναι έντονος, ξαφνικός και μόνιμος, εντοπισμένος στον ώμο, με περιορισμό της κινητικότητας, ή μειωμένος αλλά χρόνιος που περιορίζει με έντονη δυσκαμψία συνολικά την κινητικότητα», εξηγεί ο ιατρός, με δυνατότητα μετά από αρκετούς μήνες να μην αποτελεί πιθανώς πρόβλημα, αλλά να έχει αφήσει κατάλοιπα όπως η μόνιμη δυσκαμψία ή η ατροφία του ώμου.
Το παραπάνω σύνδρομο εκδηλώνεται και από τη συσσωρευμένη πίεση που μπορεί να ασκηθεί στον ώμο της γυναίκας, από εργασίες όπως το σήκωμα μεγάλου βάρους, το τίναγμα των χαλιών, η μετακίνηση επίπλων, κλπ, οπότε επιβαρύνεται το φορτίο των αρθρώσεων και όπως συμπληρώνει ο κ. Κατσιφαράκης «εφόσον η γυναίκα ξυπνά συχνά στη διάρκεια του ύπνου από πόνο στον ώμο, τότε είναι απαραίτητο αμέσως να συμβουλευτεί τον ειδικό ιατρό».
Η διάγνωση είναι εύκολη και διενεργείται με κλινική εξέταση και μία απλή ακτινογραφία, όπου ο ορθοπαιδικός χειρουργός θα εκτιμήσει το εύρος της κινητικότητας αλλά και τα σημεία του πόνου, προτείνοντας τη συνδυαστική εφαρμογή ενέσεων πρωτεϊνικών ενζύμων μαζί με φάρμακα και φυσιοθεραπεία που θα λύσουν οριστικά το πρόβλημα. Αν αποτύχει η συντηρητική θεραπεία, τότε χρειάζεται αρθροσκοπική χειρουργική αντιμετώπιση.
