Η μέτρηση καταγράφηκε στη βάση Εσπεράνζα στις 24 Μαρτίου του 2015, αλλά επιβεβαιώθηκε αυτή την εβδομάδα ως μέρος της συνεχιζόμενης μελέτης του οργανισμού για τις ακραίες κλιματικές συνθήκες σε όλο τον κόσμο.
Η Ανταρκτική και η Αρκτική δεν έχουν επαρκή κάλυψη όσον αφορά τις παρατηρήσεις των καιρικών συνθηκών και τις προβλέψεις του καιρού, παρόλο που και οι δύο ήπειροι παίζουν σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση του κλίματος και των ρευμάτων των ωκεανών, καθώς και στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι ο έλεγχος της μέγιστης και ελάχιστης θερμοκρασίας θα βοηθήσει να διαμορφωθεί μια πιο λεπτομερής εικόνα του κλίματος στις σημαντικές αυτές περιοχές.
Το Αρχείο Ακραίου Καιρού και Κλίματος του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού είναι επιφορτισμένο με την καταγραφή των αλλαγών στις άκρες της Ανταρκτικής, καθώς παγωμένα κομμάτια της ηπείρου δείχνουν ανησυχητικά σημάδια τήξης και αποκόλλησης.
Ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός σημειώνει ότι η υψηλότερη θερμοκρασία που καταγράφηκε για την ευρύτερη περιοχή της Ανταρκτικής, που σημαίνει οπουδήποτε κάτω από τους 60 βαθμούς γεωγραφικού πλάτους, ήταν ελαφρώς θερμότερη, στους 19,8 βαθμούς Κελσίου, και καταγράφηκε στο νησί Σίγκνι στις 30 Ιανουαρίου του 1982. Τέλος, η υψηλότερη θερμοκρασία για το Οροπέδιο της Ανταρκτικής, δηλαδή οπουδήποτε με υψόμετρο πάνω από τα 2.500 μέτρα, ήταν πολύ πιο χαμηλή, στους -7 βαθμούς Κελσίου, και καταγράφηκε από έναν μετεωρολογικό σταθμό στην ακτή Αντελί το 1980.
