Στην τελευταία μελέτη αναγνωρίστηκαν 2.149 νησίδες αποτελούμενες από άμμο που συσσώρευσαν τα ρεύματα, αριθμός υψηλότερος από τις 1.492 νησίδες που είχαν αναγνωριστεί σε προηγούμενη απογραφή του 2001.
Οι νησίδες αυτές έχουν συνήθως τη μορφή στενών λωρίδων ξηράς που εκτείνονται παράλληλα με την ακτογραμμή αλλά χωρίζονται από αυτή με κόλπους, ποταμόκολπους ή λιμνοθάλασσες. Δεδομένου ότι αποτελούνται από άμμο, τα νησάκια αυτά έχουν δυναμικό χαρακτήρα και διαρκώς αλλάζουν σχήμα.
Τα νησιά αυτά απαντώνται σε όλες τις ηπείρους και αντιστοιχούν στο 10% των ακτογραμμών της Γης, έχοντας συνολικό μήκος ακτών περίπου 21.000 χιλιόμετρα. Σε πολλές περιπτώσεις, προστατεύουν την ξηρά από τη διάβρωση και το μένος των κυμάτων και των τροπικών καταιγίδων.
Η μεγαλύτερη αλυσίδα από αμμώδεις νησίδες εντοπίστηκε έξω από το δέλτα του Αμαζονίου στη Βραζιλία, σε μια περιοχή όπου το ύψος της παλίρροιας φτάνει τα επτά μέτρα.
Το αμμώδες αρχιπέλαγος, όπως εξηγεί στο LiveScience.com ο δρ. Όριν Πίκεϊ, μέλος της ερευνητικής ομάδας, δεν είχε ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα επειδή στις παλαιότερες δορυφορικές εικόνες τα νησιά δεν ξεχώριζαν από το δάσος μαγκρόβιων φυτών που φύονται στο δέλτα.
«Διαπιστώσαμε ότι, όπου υπάρχει μια επίπεδη λωρίδα ξηράς δίπλα στις ακτές, όπου υπάρχει μια λογική παροχή άμμου, όπου υπάρχουν αρκετά κύματα για να μετακινούν την άμμο ή τα ιζήματα, και μια πρόσφατη άνοδος της στάθμης που στράβωσε την ακτογραμμή, εκεί υπάρχουν και νησίδες από άμμο», σημείωσε.
πηγή: http://news247.gr
