Του Δημήτρη Ρουκά M.Sc. Τεχνολόγος Γεωπόνος, Επιστημονικός Συνεργάτης Π.Ε. Πιερίας. // Είναι η εποχή όπου οι καρποί της ωριμάζουν και τα εύγευστα κόκκινα κούμαρα στολίζουν την κουμαριά και νομίζει κανείς πως το φυτό μπαίνει και αυτό στο κλίμα των Χριστουγέννων χαρίζοντας τα χρώματα της φύσης στη μεγαλύτερη γιορτή του χειμώνα. Η κουμαριά φοράει τα γιορτινά της.
Τα ώριμα κούμαρα να κρέμονται μικρές μπαλίτσες σαν χριστουγεννιάτικα στολίδια στα χρώματα, κίτρινο, πορτοκαλί και κόκκινο και όλα αυτά σε βαθύ πράσινο φόντο που δημιουργεί το χρώμα των φύλλων. Όμως και το ίδιο το φυτό χρησιμοποιείτε τα Χριστούγεννα. Τα κλαριά της κουμαριάς χρησιμοποιούνται σε χριστουγεννιάτικες φυτοσυνθέσεις, ή πωλούνται ως στολίδια για το σπίτι φέροντας στις άκρες τους μικρά μήλα φιρίκια βαμμένα κόκκινα με λαδομπογιά νομίζοντας αρκετοί ότι έτσι είναι το φυτό.
Οι καρποί της μεταμορφώνονται σταδιακά τα τέλη του φθινοπώρου, από άγουρους πρασινοκίτρινους σε ώριμους πορτοκαλοκόκκινους, που μοιάζουν με φράουλες (strawberry tree berry, το δέντρο φράουλας η αγγλική λαϊκή ονομασία για την κουμαριά που φυσικά δεν έχει καμιά σχέση με το φυτό της κοινής φράουλας Fragaria × ananassa).
Οι ντόπιοι ξέρουν να μαζεύουν τους γλυκούς καρπούς και όχι τους λιωμένους, γιατί τότε έχουν δυσάρεστη γεύση και έχει αρχίσει η σήψη τους, για να κάνουν το δικό τους αρωματικό παραδοσιακό κουμαρίσιο τσίπουρο. Επίσης με τα κούμαρα κάνουν λικέρ, γλυκό του κουταλιού και εκπληκτική μαρμελάδα. Η συγκομιδή του άγριου φρούτου γίνεται με μεγάλη επιδεξιότητα, ωστόσο έχει πολλή δυσκολία και κούραση.
Η απόσταξη για να πάρουμε το κουμαρίσιο τσίπουρο αργεί και γίνεται το Μάιο. Για σχεδόν πέντε μήνες τα κούμαρα ζυμώνονται μέσα στα βαρέλια. Όλο αυτό το διάστημα οι νοικοκυραίοι φρόντιζαν με ιδιαίτερο μεράκι να έχουν μια πετυχημένη αλκοολική ζύμωση. Δύσκολο πράγμα η αναμονή, μια αναμονή όμως που την ξέρουν καλά εδώ στα ριζά του Ολύμπου μιας και το απόσταγμα από κούμαρα είναι ένα από τα παραδοσιακά ποτά της περιοχής.
