«Αρκετοί από αυτούς που συμμετέχουν το τελευταίο χρονικό διάστημα σε τραπεζώματα και στριμώχνονται έξω από το γραφείο του Κώστα Καραμανλή ξεχνούν φαίνεται τις δικές τους -τεράστιες- κυβερνητικές και κοινοβουλευτικές ευθύνες για την κατάντια της κεντροδεξιάς. Τραπεζώματα, που είμαι βέβαιος πως τις περισσότερες φορές πραγματοποιούνται εν αγνοία του πρώην πρωθυπουργού.
Αυτές οι πολιτικές συμπεριφορές ασφαλώς δεν είναι πρωτόγνωρες: πάντα κάποιοι κοιτούν πως θα επιπλεύσουν την επόμενη ημέρα μιας μεγάλης ήττας, βάζοντας μπροστά το κάρο και πίσω το άλογο, προσπαθώντας να αποτινάξουν από πάνω τους το μερίδιο της ευθύνης που τους αναλογεί.
Από την άλλη πλευρά έχουμε αυτούς που ακόμη αναζητούν να βρουν τι έφταιξε για τη συντριβή, λες και ο λαός δεν τους έστελνε ξεκάθαρα μηνύματα επί δύο χρόνια. Δεν έχουν καταλάβει οι αλαζόνες πως οι πολίτες τους καταψήφισαν για το ύφος τους και τις πολιτικές που οδήγησαν την κοινωνία στην εξαθλίωση.
Και το χειρότερο απ’ όλα είναι, πως κάποιοι θέλουν να αποτύχει η διαπραγμάτευση της νέας κυβέρνησης στις Βρυξέλλες, υιοθετώντας άθλιες πρακτικές πέμπτης φάλαγγας…
Το γεγονός είναι πως οι πολίτες παρακολουθούν με αγωνία τα τεκταινόμενα στο χώρο της μεγάλης κεντροδεξιάς φιλελεύθερης παράταξης.
Είμαι βέβαιος πως μπορούμε, όλοι μαζί, χωρίς αποκλεισμούς, να ξαναβρούμε την κεντροδεξιά που αξίζει στους Έλληνες.
Το πρόβλημα δεν είναι η αλλαγή ηγεσίας, αλλά οι αλλαγές πολιτικών, νοοτροπιών και συμπεριφορών. Σε κάθε άλλη περίπτωση, η περαιτέρω συρρίκνωση, η αφυδάτωση της κεντροδεξιάς παράταξης, δεν πρόκειται να αναχαιτιστεί».
