Δεν ήταν λίγοι οι δημοσιογράφοι , οι συγγραφείς και οι άνθρωποι της καλής κοινωνίας που τέρπονται να κάνουν παρέα με διανοούμενους και ποιητές που τον έτρεμαν. Γιατί ο ποιητής Ντίνος Χριστιανόπουλος -ποιητής ως ιδιότητα αλλά και ιδιοσυγκρασία- δεν κοσκίνιζε τη σκέψη του, δεν λίμαρε τις λέξεις του.
Εκτόξευε τη σκέψη του, την έκανε λόγια και σε έβρισκε κατακούτελα. Για να νιώσεις μετά το πρώτο μούδιασμα πως βρέθηκες μπροστά σε μια διαδικασία αποκάλυψης για εσένα τον ίδιο και τη ζωή.
Ο τελευταίος μεγάλος ποιητής, ο μονίμως εγκατεστημένος στη Θεσσαλονίκη, έφυγε στις 11 Αυγούστου, σε ηλικία 89 ετών -είχε γεννηθεί τον Μάρτιο του 1931. Και όπως σίγουρα θα δεχόταν ακόμα και ο ίδιος που αφόριζε τα κλισέ: αφήνει ένα κενό δυσαναπλήρωτο.
Για χρόνια έλεγε πως όταν πεθάνει δεν θέλει νεκρολογίες. Με το πέρασμα του χρόνου μαλάκωσε, μπήκε στη μέση και αυτό το χιούμορ του και είπε σε συνέντευξη: «Γιατί να το κάνω; Και πεθαμένος θα παρασταίνω τον φασίστα; Ας πούνε ό,τι θέλουνε».
Η κηδεία του θα γίνει την Πέμπτη στις 12.15 το μεσημέρι στα Κοιμητήρια Αναστάσεως του Κυρίου.