ΗΠΑ – Παγκόσμια οικονομία: Οι βασικές ανισορροπίες του οικονομικού συστήματος στις ΗΠΑ ήταν ήδη εμφανείς κατά το 2007. Είχαμε οδηγηθεί εντός 15ετίας σε υπερδανεισμό του οικονομικού συστήματος, μετά από την σχεδόν πλήρη κατάργηση των αποθεματικών ασφαλείας των τραπεζών το 1991. Το σύνολο των δανείων στις ΗΠΑ κορυφώθηκε σε 373% του ΑΕΠ, με προφανή αδυναμία συντήρησης, έστω και της απλής εξυπηρέτησης τόκων, με συνέπεια τις συνεχώς αυξανόμενες επισφάλειες. ΗΠΑ και Μ. Βρετανία αποτελούν πλέον υπερδανεισμένες οικονομίες, ανάλογες της ελληνικής περίπτωσης, με παράλληλο έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών και συνεπώς ανάγκη εφαρμογής της ίδιας περιοριστικής δημοσιονομικής πολιτικής, έστω και υπό το πλεονέκτημα της ύπαρξης ευχέρειας νομισματικής πολιτικής. Οι ανωτέρω εξελίξεις αποδείχθηκαν αναπόφευκτες μετά την διατάραξη της βασικής μακροχρόνιας χρηματοοικονομικής ισορροπίας: Εισόδημα = Κατανάλωση + Αποταμίευση, η οποία μεσοπρόθεσμα συμβαδίζει με επενδύσεις. Υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες για την ύπαρξη πραγματικού σχεδίου εξόδου από την παρούσα κρίση.
Ελληνική οικονομία: Τριπλό πρόβλημα ελλείμματος προϋπολογισμού, Δημοσίου Χρέους και Ελλείμματος Τρεχουσών Συναλλαγών. Η πολιτική επιλογή της επιτάχυνσης εισόδου στο Ευρώ, οδήγησε σε υποχρεωτική αποδοχή υψηλής ισοτιμίας, ώστε να πληρωθούν τα κριτήρια του Maastricht (πλην Δημοσίου Χρέους) με αποτέλεσμα την αδυναμία ανταγωνιστικής παραγωγής στους περισσότερους κλάδους, αλλά σε αντιστάθμισμα πολύ χαμηλά επιτόκια εκτοκισμού Χρέους (όφελος 3-4% του ΑΕΠ ετησίως). Πέραν των μειονεκτημάτων, τα παραπάνω άφηναν επαρκές πεδίο αναπτυξιακής δημοσιονομικής μόχλευσης, σε συνδυασμό με το πλεονέκτημα του πολύ χαμηλού επιπέδου ιδιωτικού χρέους.
Απαρνούμενοι τις δοθείσες ως ανωτέρω ευκαιρίες, η χώρα προχώρησε με έκρηξη δημόσιου και ιδιωτικού δανεισμού και συμπεριφορά “πεινασμένων” για χλιδή και επίδειξη, παροτρυνόμενη δυστυχώς τόσο από τις κυβερνήσεις (ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.), όσο και από το παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα, αυτοδιαμορφώνοντας σκηνικό κατάρρευσης. Ο μέσος όρος νέου δανεισμού για το 2002 – 2008 ανήλθε σε 24% του ΑΕΠ κατ’ έτος. Το άνοιγμα του Ελλείμματος Τρεχουσών Συναλλαγών αναπτύχθηκε γραμμικά από 5,5% κατά την είσοδο στην Ευρωζώνη σε 14,4% του ΑΕΠ κατά το γ’ τρίμηνο 2008. Η εξέλιξη του Ε.Τ.Σ. υπό το ανωτέρω εγχώριο χρηματοοικονομικό ισοζύγιο υποδήλωνε πιθανή πτώχευση εντός πενταετίας, ακόμη και αν δεν είχε εμφανισθεί η κρίση Δημοσίου Χρέους.
Κεντρικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας αποτελεί η δυσαρμονία μισθών και απασχόλησης μεταξύ Δημοσίου και Ιδιωτικού τομέα (μικρή προστιθέμενη αξία προς διάχυση). Η άρνηση περικοπής κράτους / κομματικών στρατών (δαπανών) στον ΠΥ2010 αποτέλεσε την μακροοικονομική επιλογή που μας οδήγησε στο ΔΝΤ. Δεν μπορούμε να χρεοκοπήσουμε αυτοβούλως όσο δεν εμφανίζουμε πρωτογενώς ισοσκελισμένο ΠΥ. Αυθαίρετη Χρεοκοπία και Έξοδος από το Ευρώ σημαίνει μείωση βιοτικού επιπέδου άνω του 50%.
Προτάσεις: Πρέπει να ειπωθεί από τα αστικά κόμματα η αλήθεια – ότι ζήσαμε, δηλαδή, πάνω από τις πραγματικές δυνατότητές μας, να εξηγηθεί πόσο καταστροφική θα ήταν η επιστροφή στη δραχμή για το βιοτικό επίπεδο. Πως δεν προσπαθούμε να ξεγελάσουμε κανέναν από τους συνεταίρους μας στην Ε.Ε., αλλά επιθυμούμε να είμαστε μέλος της κοινότητας, χωρίς βλακώδεις κορώνες για επαχθές χρέος, πολεμικές αποζημιώσεις, ορυκτό πλούτο που μας απαγορεύουν να εξορύξουμε, ξεπούλημα γης και άλλους εξυπνακισμούς. Περαιτέρω σκληρή περικοπή αμοιβών των ανωτέρων μισθολογικών κλιμακίων του Δημόσιου τομέα και άμεση εφαρμογή μισθολογίου, όπου ο εισαγωγικός μισθός θα υπολείπεται του αντιστοίχου του ιδιωτικού τομέα. Άμεση εφαρμογή ασφαλιστικής μεταρρύθμισης και αυστηρότατος έλεγχος δαπανών περίθαλψης και ποινικές διώξεις, όπου απαιτείται. Συμμετοχή των ασφαλισμένων σε πάσης φύσεως περίθαλψη – νοσηλεία, με αναλυτική τιμολόγηση ιατρικών υπηρεσιών σε πραγματικές τιμές.
Αποφυγή οποιωνδήποτε περιοριστικών ή φορολογικών μέτρων στον ιδιωτικό τομέα προς ανάσχεση καθοδικού σπιράλ. Αναπτυξιακά επενδυτικά κίνητρα. Διακοπή οποιασδήποτε εκφοβιστικής πολιτικής προς το κεφάλαιο που θα αποτελούσε αιτία επιτάχυνσης εκροής κεφαλαίων και κατάρρευσης Τραπεζών. Προσέλκυση ξένων επενδύσεων (πώληση οικιστικών και τουριστικών κρατικών οικοπέδων άνευ κουτοπόνηρων περιοριστικών όρων), με σαφή εγκατάλειψη δογματικών αντιλήψεων μίζας, παροχή πάσης φύσεως διευκολύνσεων και άμεση νομοθετική κατάργηση δυνατοτήτων εκδήλωσης αντιαναπτυξιακών – αριστερίστικων – οικολογικών ευαισθησιών με σκοπό την κωλυσιεργία και εν συνεχεία υποχώρηση με το αζημίωτο. Δεν υπάρχει περίπτωση αποδοχής χρεοκοπίας μας και συνέχισης δανεισμού για κάλυψη Πρωτογενών Ελλειμμάτων και Ισοζυγίου Τρεχουσών Συναλλαγών από τις ισχυρές χώρες, εφόσον το κράτος που προτίθεται να χρεοκοπήσει κατέχει περιουσία.
